Life of THÉ Weirdo’s and There Guests. 16

Aflevering 7
#Jenny

‘Haaalloooo!’ roept Bo blij als we het podium oplopen. We gaan op de bank zitten onder luid applaus van het publiek. Ik zie ergens een spandoek hangen met erop: ‘WE LOVE YOU WEIDO’S Aka. JENNY AND BO!’. ‘aah, wat lief’ zeg ik ‘daar doen we het voor’ ‘ja. Inderdaad’ zegt Bo en ze knikt eens om haar woorden kracht bij te zetten. ‘weten jullie al wie we te gast krijgen?’ vraagt ze dan. ‘JONAS BROTHERS!’ gillen alle meisjes in de zaal. ‘helemaal! En weetje, we hebben een deal. Ze komen nu om de aflevering hier, dus blijven jullie ze vaak zien!’ zeg ik met een grijns. Alle meisjes beginnen te gillen en ik lach. Dan roept Bob zijn stem om: ‘dames en heren. Hier zijn de Jonas Brothers!’. Maar ze komen niet op. Nog eens roept hij, maar weer komen ze niet. Ik sta op en zeg: ‘moment, ik zoek ze wel even. Waarschijnlijk zitten ze nog aan het buffet vanachter’. Natuurlijk is dat geïmproviseerd, want we hebben helemaal geen buffet. Ik kijk Bo eens aan en ze knikt. Zij houd het publiek zo lang wel bezig. Ik loop het podium af naar achter en open alle mogelijk deuren. Natuurlijk, zoals je al kon voorspellen, vind ik ze pas als ik de laatste deur open. ‘jongens jullie moeten… Wie is dat?’ vraag ik als ik een meisje van rond de 20 jaar zie zitten. ‘iemand. Deur dicht en zitten gaan’ zegt ze nors. ‘nou, lekker aardig zijn we’ zeg ik met opgetrokken wenkbrauwen. ‘zitten!’ krijst ze. ‘zeg, ik zou maar een beetje aardig gaan doen want je maakt niet echt een goede indruk zo’ zeg ik. Ze haal een pistool tevoorschijn. Ik kijk er eens naar en zie dat het wel een echte is. Ja, ik heb verstand van geweren. Ooit zo’n cursus gedaan met Bo, voor de lol. Ook is de pistool geladen, maar ik loop gewoon op haar af. Ze durft toch niet te schieten. ‘geef die maar hier’ zeg ik en ik pak hem zo uit haar hand. Enigszins verbaast stop hem achter in mijn broek en vraag: ‘en wat doe je hier?’ ‘ik… ehm…’ mompelt ze. Ik kijk haar vragend aan. ‘weetje, jullie hebben alles wat jullie hartje begeerd. Vrienden, familie…’ ‘correctie, we hebben geen familie meer’ onderbreek ik haar. ‘…Lieve vriendjes. Ik heb dat nooit gehad. Het is gewoon niet eerlijk’ zegt ze en tranen staan in haar ogen. ‘weetje, stap gewoon op mensen af en praat met ze, maar ga nooit mensen bedreigen of met een pistool rondzwaaien’ zeg ik ‘als je nu weg gaat, zal ik niks tegen de bewakers zeggen’. Ze knikt loopt weg, na me eens bedankt te hebben. De jongens kijken me met grote ogen aan. ‘wat?’ vraag ik en ik trek het pistool uit mijn broek. Ik haal de kogels eruit en berg het allemaal op in een laatje dat ik vervolgens op slot doe. ‘wij moeten nog véél van jullie weten’ zegt Nick met grote ogen. Ik haal mijn schouders op en zeg: ‘we moeten nu echt op, ik denk dat Bo zeg niet lang meer weet te redden’. Lachend rennen we naar het podium en rennen erop. ‘wat was er nou?’ vraagt Bo met een raar gezicht. ‘lang verhaal’ zeg ik en ik ga naast haar zitten. ‘dus, wat heb je allemaal gedaan?’ vraag ik. ‘niks, kletsen’ zegt ze onschuldig, maar ik zie dat ze liegt. ‘Bo’ zeg ik dreigend. ‘oke oke, ik heb een stukje van ons nieuwe nummer gespeeld’ zegt ze. ‘ik wist het’ grijns ik. ‘hebben jullie een nieuw nummer?’ vraagt Joe verbaast. Ik knik. ‘mogen wij die horen?’ grijnst Kevin en ik schud mijn hoofd. ‘waarom niet?’ vraagt Nick en ik haal mijn schouders op. ‘Jen, je hebt een mond gekregen om te praten’ zegt Bo droog. Ik grijns en haal weer mijn schouders op. ‘nou, daar krijgen we ook niet veel meer uit vandaag’ zegt Bo met opgetrokken wenkbrauwen. Ik geef haar grijnzend een duw en ze glijd zo van de bank af. ‘EJ!’ roept ze lachend. Ik sta snel op en begin overal langsheen te rennen, inclusief door het publiek met Bo op mijn hielen. ‘kind, blijf een stil staan’ hoor ik haar mopperen en ik steek mijn tong naar haar uit. Dan loop ik weer de tribune af en ga gewoontjes op de bank naar Joe en… Niemand zitten. Bo gaat naast me zitten en geeft me een duw waardoor ik tegen Joe aan knalt die me vervolgens weer terugduwt waardoor ik weer tegen Bo aan knal die me wéér weg duwt. ‘ik ben stuiterbal hoor’ zeg ik dan. ‘je lijkt er wel op’ grijnst Bo. ‘jij bent dood zodra de show is afgelopen’ zeg ik met een moordlustige blik in mijn ogen. ‘ja, dat is dus nu’ zegt Joe naast me. ‘DOEG!’ roepen we alvast en we Joe, Nick en Kevin beginnen af te tellen ‘3 2 1’. En ik begin achter Bo aan te rennen die lachend van het podium afrent naar ergens achter de schermen.