Life of THÉ Weirdo’s and There Guests. 12

# Bo

Naast me zit Nick druk op zijn gsm te tokkelen, geconcentreerd op het kleine schermpje. ’Is hij altijd zo sociaal?’ vraag ik aan Kevin. ’We vermoeden dat hij een meisje heeft leren kennen’ zegt hij. ’Aaahzoo’ zeg ik en ik kijk grijnzend naar Nick die nog altijd druk bezig is met zijn gsm. ’En jij?’ vraag ik. ’Ik?’ ‘Ja heb jij ook een meisje leren kennen?’ vraag ik nieuwsgierig. Ik kijk hem vragend aan en zie langzaam een blos op mijn wangen verschijnen. ’Nee’ zegt niet overtuigend. ’Op de een of andere manier, vind ik dat niet helemaal overtuigend klinken. Komaan vertel’ Ik schuif wat dichter naar hem toe en kijk hem recht in zijn groenbruine ogen. ’Er is niemand, echt waar!’ Ik kijk hem aan met mijn komaan-ik-weet-het-wel-geef-gewoon-toegezicht. ’Echt niet.. Ok dan, misschien is er wel iemand’ geeft hij toe. ’En..’ vraag ik nieuwsgierig. Ik ga nog wat dichter bijzitten, zodat ik nu bijna op zijn schoot zit. Mijn dijbeen ligt tegen het zijne aan en allemaal tintelingen gaan door me heen. ’En.. ze ziet me toch niet staan’ zegt hij en hij kijkt weg. ’Dat is omdat je nu zit’ probeer ik hem aan het lachen te krijgen. Hij draait zich terug naar mij en een glimlach speelt om zijn gezicht. ’Hoe is ze?’ ‘Mooi’ ‘Dus je valt voor het uiterlijk?’ vraag ik een beetje teleurgesteld. ’Nee, ze is ook grappig’ Hij kijkt me even aan. ’En jij dan?’ vraagt hij uiteindelijk. ’Wat?’ vraag ik gespeeld stom. ’Is er niemand die jij zit zitten?’ vraagt hij. ’Wel als ik voor me kijk, zie ik jou zitten en als ik langs me kijk zie ik Nick.’ ‘Je weet wat ik bedoel’ zegt hij serieus. ’Ik weet niet’ zeg ik en ik haal mijn schouders op. ’Er is niemand die jij leuk vindt?’ Ik kijk even naar het plafond en net dan komt Joe met een grijns op zijn gezicht tegenover ons zitten. Saved by Joe! ’Wat zit jij zo te grijnzen?’ vraag ik. ’En nu niet zeggen hoezo, want je gezicht barst zowat in tweeën’ vult Kevin me aan. ’Die grijns past gewoon niet meer op je gezicht’ ga ik vrolijk verder om toch maar niet met Kevin over mijn crush te hoeven praten. ’Ik grijns toch helemaal niet’ zegt Joe. ’Echt wel’ ‘Echt niet, he Nick?’ ‘Wat?’ Nick kijkt even niet-begrijpend op en staart ons verward aan. ’Laat maar, ga jij maar terug naar je sms-vriendinnetje’ zeg ik. Hij bloost even en kijkt dan vlug terug naar zijn gsm.
Jenny is er ondertussen ook al bij komen zitten en kijkt ons aan met al net zo’n grote grijns als Joe. Ik kijk van de één naar de ander en kijk ze veelbetekenend aan. Alle 2 ontwijken ze mijn blik dus ik begin maar over koetjes en kalfjes te praten. Ondertussen zie ik hoe Jenny en Joe elkaar om de beurt stiekem aankijken.

# Jenny

-next day-

’Jenny!!! Telefoon!!’ roept Bo hard onderaan de trap. ’Ik kom!!’ roep ik terug. Ik droog nog vlug mijn gezicht en loop dan op mijn blote voeten de trap af. Daar staat Bo grijnzend met de telefoon te zwaaien. ’Het is Joe’ zegt ze met een knipoog. ’Geef maar’ zeg ik en ik steek mijn hand uit. ’Hallo? Joe?’ zeg ik in de telefoon. ’Jenny?’ ‘Ja’ ‘Ik belde even om te vragen-‘ ‘Wacht even’ Ik kijk naar Bo die zich ondertussen in een stoel heeft gezet en me aanstaart. Om het helemaal af te maken, heeft ze een zak chips op haar schoot en een glas cola naast haar. ’Zit je goed?’ vraag ik. ’Wel ik zou beter in de zetel zitten, misschien kunnen we naar de living verhuizen..’ ‘Of niet’ zeg ik. Ik maak een hoofdknik naar de living en ze druipt langzaam af. ’Hallo, Joe? Ik ben er weer’ zeg ik. Ondertussen hou ik de deur nauwlettend in de gaten. ’Waarom zei je ook weer dat je belde?’ ‘Ik wou, ik vroeg me af of je misschien iets wou doen? Met ons tweeën?’ vraagt hij met gespannen stem. ’Ok, wanneer’ antwoord ik. Mijn handen beginnen te zweten en ik knijp de telefoon bijna fijn. ’euhm straks? Om een uur of 2?’ Ik werp even een blik op de grote klok aan de muur. Over een uurtje. ’Ja ik denk dat me dat wel lukt’ zeg ik. ’Ok, dan kom ik je uithalen’ We nemen afscheid en trillend leg ik de hoorn op de haak. ’Klaar?’ vraagt Bo die net op dat moment dat deur opendoet. ’Hoe zou jij dat toch weten?’ ‘Ik weet niet, het is niet alsof ik je heb afgeluisterd’ zegt ze onschuldig.

’Woow’ fluit Bo als ik de trap afgelopen kom. ’Waar gaan jullie naartoe?' 'Wat is het teveel?’ vraag ik onzeker. ’Tuurlijk niet, je ziet er geweldig uit. Joe watch out’ zegt ze lachend. ’Oeh de bel’ roept ze dan. Ze loopt naar de voordeur en ik ga er achter aan. ’Je kijkt alsof ik je belachelijk ga maken’ zegt ze. ’Dan drukt mijn gezicht precies uit hoe ik me voel’ antwoord ik. ’Ik wil hem gewoon keuren’ ‘Je kent hem toch’ ‘Het gaat om de gedachte’ Ze trekt de deur open en kijkt Joe met een overdreven lach aan. ’Hi Joe. Jij komt zeker voor Jenny?’ vraagt ze poeslief. ’Jenny?!! Joe is hier!!’ roept ze en ze kijkt naar mij. ’Oh kijk ze staat al hier’ ze trekt me mee en duwt me de gang in tegen Joe aan. ’Wel veel plezier met jullie twee en maak het niet te laat.’ zegt ze op moederlijke toon. Ze kijkt ons nog even lachend aan en gooit de deur dan dicht. ’Hi’ zeg ik verlegen tegen Joe. ’Hi’ antwoordt hij.