Life of THÉ Weirdo’s and There Guests. 4

# Bo

’Haast je!!’ roept Jenny me nog na als ik de badkamerdeur achter me sluit. ’Haast je’ doe ik haar na. ’Dat hoorde ik!’ ’Dat was de bedoeling!’ Ik spring onder de douche en was me in snel tempo. Dan droog ik me nog sneller af, ik spring in mijn kleren, poets mijn tanden en kom trots buiten. ’Klaar’ zeg ik. ’Ik denk het niet’ antwoordt ze. ’Jawel!’ ’Echt niet!’ We ruziën nog even door en Jenny duwt me terug de badkamer in. Binnen zie ik dat de helft van mijn haar nog vol schuim hangt. ‘Typisch’ denk ik en ik schud mijn hoofd. Ik ga met mijn hoofd onder de kraan hangen en spoel alle shampoo eruit.
’Rijden!’ roept Jenny en de chauffeur duwt de gaspedaal in. Ik zit nog haastig mijn haar te drogen met een handdoek en Jenny kijkt me stiekem lachend aan. ’Alsof jij nog nooit iets vergeten bent’ zeg ik. ’Niet zoiets’ zegt ze lachend. ’Oh nee? Wie had zich op vakantie buitengesloten in haar ondergoed omdat ze de sleutel vergeten was?’ vraag ik plagend. ’Dat was anders!!’ roept ze verontwaardigd. ’Je hebt gelijk!! Dat was erger!’ We gaan door met het opsommen van de ander zijn stommiteiten als de auto ineens bruusk stopt. We schieten naar voor en belanden met onze hoofden tegen elkaar op. ’Auw’ zegt Jenny. ’Klonk jouw hoofd nou hol?’ vraag ik. Ze kijkt me kwaad aan en ik vlucht de auto uit, de studio binnen. Ik ren lachend de gang door, met Jenny op mijn hielen. Voor ik het weet bots ik ergens tegen iets op en ik land met mijn kont op de grond. ‘Fuck that hurts.’ Morgen heb ik een blauwe plek zo groot als een gsm op mijn kont. Hoe kom ik nu weer bij gsm? Ik krijg morgen een blauwe plek zo groot als een.. een.. ok gsm dan maar. ’Gaat het?’ vraagt een stem bezorgd. Ik kijk op en Kevin trekt me recht. ’Haar eigen schuld, ze mag niet rennen in de gang’ zegt Jenny. ’Wie ben jij? Mijn moeder?’ vraag ik. ’Ja en jij krijgt geen zakgeld dit weekend’ ’Dan zeg ik het tegen papa’ zeg ik en ik steek mijn tong uit. Ik besef hoe raar we bezig zijn als ik zie hoe Kevin naar ons kijkt. ’Let maar niet op ons, het is namiddag’ zeg ik. ’Ja zo zijn we altijd als het namiddag is’ vult Jenny me aan. ’En als het avond is’ ’En als het morgend is’ ‘Als het middag is’ ‘Als het..’ ‘Ja ik denk dat ik het nu wel snap’ zegt Kevin lachend. We lopen samen verder.
’Daar zijn jullie!’ zegt Joe. ’Ja Bo had wat probleempjes met haar haar’ zegt Jenny en ze kijkt me uitdagend aan. ’Laat me niet beginnen over jou ondergoed’ zeg ik waarschuwend. ’Is jouw ondergoed ook gestolen?’ vraagt Nick. ’Niet bepaald’ zeg ik lachend. ’Maakt niet uit’ zegt Jenny. Ze laat zich tussen Joe en Nick in de zetel vallen en zucht hard. ’Net wat ik nodig had na zo’n tijdje hardlopen’ ’Wat je hardlopen noemt’ mompel ik. ’Zei je iets?’. ‘Ik zou niet durven’. 'Let niet op hen’ zegt Kevin. ’Zo zijn ze altijd als het namiddag is’ ‘En avond’ vul ik hem aan. ’En morgend’ zegt Jenny. ’En..’ ’Ja we weten het wel’ zegt Kevin en hij houdt zijn hand voor mijn mond. ’Ik wou het gewoon even duidelijk maken’ zeg ik en ik haal mijn schouders op. ’Komen jullie voor de make-up?’ vraagt Jennifer. ’Owkeey’ antwoord ik.