Chapter 7 - Fight For Love

Toen stond ik daar, helemaal verbaasd. Adam zag me kijken en trok haar meteen van zich af. Adam stond daar, met Jessica, te zoenen. Ik was helemaal verbaasd en dacht dat ik het me allemaal aan het verbeelden was, maar ik wist dat dat niet zo was. Ik liep met mijn fiets langs Adam en Jessica, gelukkig was ik nog steeds muziek aan 't luisteren dus ik kon doen alsof ik ze niet zag. Ik zette m'n fiets snel in het fietsenrek en liep naar binnen naar de kluisjes. Adam liep me achterna en probeerde nog tegen me te praten maar ik deed alsof hij niet bestond. Waarom zou ik nog tegen hem praten? Hij heeft me laten vallen, net zoals de rest van m'n vrienden en klasgenoten.
Ik ging naar Scheikunde en ging helemaal achterin de klas zitten. Ik zag dat Adam langs me wilde gaan zitten dus ik zette snel m'n tas op de stoel naast me. Waardoor Adam zag dat ik hem niet langs me wilde hebben. Toen de leraar de deur dicht wilde doen kwam er nog net snel een jongen binnenlopen, er was weer eens geen lege plaats... Ik voelde het alweer aankomen. Ik deed alsof ik hem niet zag en begon met m'n spullen te pakken en nog wat huiswerk te maken. Hij stond opeens langs me en vroeg met een zachte stem 'Hey, kan ik hier zitten?' Ik keek op en zag dat hij er redelijk goed uitzag - bruin haar, skinny jeans, een simpel t-shirt, een paar All-Stars en... helder blauwe ogen.
Ik haalde m'n tas van de stoel en zei 'Ga zitten' met een grijns op m'n gezicht. 'Dankje' zei hij lachend terwijl hij ook begon met z'n spullen pakken. Ik kan me niet herinneren dat ik hem ooit eerder heb gezien, komt vast doordat ik er nooit op heb gelet. Maar ik kan nou toch niet aan andere jongens denken. Ik zit nog steeds met Adam in mijn gedachten, en wat er zojuist 25 minuten geleden gebeurd was.
De rest van de dag zat ik gelukkig alleen bij ieder vak, en ik had de "mysterieuze-jongen" niet meer gezien. - Niet dat het me iets uitmaakte-.
In de pauze zat ik lekker buiten in de zon, op het gras. Ik was een sandwich met ham, sla en tomaten. Precies waar alles mee was begonnen. De tranen begonnen bijna over m'n gezicht te rollen toen de "mysterieuze-jongen" opeens langs me kwam zitten. Ik keek hem verbaasd aan. 'Wat doe jij hier?'
'Ik heb geen zin om bij de rest van de klas te zitten, die praten toch alleen maar over Jessica en Adam. Omdat ze blijkbaar 6 weken samen zijn.'
6 weken samen zijn, dat kan toch niet. 4 weken geleden heb ik m'n eerste zoen gehad, met Adam. Dus hij heeft me bedrogen, al die tijd was hij al met Jessica. Een snik ontsnapt uit m'n keel, de "mysterieuze-jongen" kijkt me meteen aan. 'Is er iets aan de hand?'
'Nee, hoor. Ik ga weer naar binnen als je het niet erg vindt, ik moet nog naar m'n kluisje.'
'Ok, ik zie je wel weer.'
'Doeii' zei ik, terwijl ik wegliep. Ik kon er niks aan doen. Ik moest alleen zijn. Die vreselijke gedachtes kwijtraken. Ik ging naar m'n kluisje, pakte m'n boeken en bedacht me dat ik geen zin meer had in de lessen. Ik ging naar buiten pakte m'n fiets en reed naar huis.

De "Mysterieuze-jongen" POV
Zou ik iets verkeerds hebben gezegd? Ik heb toch alleen maar gezegd dat ik niet bij de rest van de klas wilde zitten en dat Jessica en Adam..... Nee, dat kan toch niet. Ik heb haar wel met Adam om zien gaan, maar hun waren toch geen stel? Ze zagen er meer uit als goede vrienden. De bel ging. Ik moest snel zijn want ik moest nog naar de kluisjes. Ik stond op, liep naar de kluisjes haalde m'n boeken en ging naar de les - Informatica. Ik liep naar binnen, en ging zitten. Ik keek rond, iedereen zat er al. Behalve Ruby. Bij de volgende 3 uren was Ruby er ook al niet. En ik wist zeker dat ze deze klassen allemaal had. - Maf -
Opeens kwam Adam naar me toe 'Heb jij Ruby gezien?'
'Nee, waarom zou ik haar gezien hebben?'
'Je zat toch in de pauze, bij haar op het gras? En jullie hebben toch zitten praten?'
Ik moet toegeven, Adam kwam jaloers over. Wat ik niet helemaal begreep maar ja, ik gaf maar gewoon antwoord. 'Ik was er wel gaan zitten, maar ze is, nadat ik er was gaan zitten, bijna meteen vertrokken. Ze zei dat ze naar de kluisjes ging, maar ik heb haar niet meer gezien sindsdien.'
'Ok, dankje.' En weg was Adam. Wat zou er toch aan de hand zijn met die 2?