Liegen

Ze waren perfect !
Je zag dat ze bij elkaar hoorden en ondanks de regels voelde ik dat ik ook bij hen hoorde.
Elise kwam naast me zitten en ze ging zo zitten dat ik het perfecte zicht had op mijn dochter.
Op onze dochter.
“Hoe heet ze ?” fluisterde ik, niet in staat om mijn normale stem terug te vinden door de schoonheid van deze 2 vrouwen.
“Marie-Eve”
“Wouw..” was het enige wat ik kon uitbrengen.
“Wil je je dochter eens vasthouden ?” vroeg Elise met een klein lachje naar mij.
Hier kon ik gewoon niet op antwoorden dus ik knikte maar van ja.
Ik ging mijn dochter vasthouden ! Mijn bloedeigen dochter.
“We gaan even naar de papa hé” zei Elise tegen Marie-Eve.
Ik zag haar even knikken en toen gingen Elise haar armen naar de mijne.
Ze legde Marie-Eve er voorzichtig in.
Ik legde mijn armen voorzichtig goed en ik zag dat Marie-Eve naar me glimlachte.
Haar rij prachtige witte tanden kwamen tevoorschijn en ik kon niets anders dan teruglachen naar dit perfecte gezichtje.
Ik streelde wat haar uit haar gezichte en ik voelde hoe Elise dichter bij me kwam zitten.
Ze streelde heel even langs mijn gezicht en ik voelde haar koude huid langs de mijne gaan.
Ik draaide mijn gezicht naar haar toe en glimlachte naar haar.
“Dat heb je goed gedaan !” zei ik zachtjes tegen haar.
“Hey, voor zoiets te creëren moet je met 2 zijn hé”
Ik gaf haar een vlugge kus.
Ik voelde hoe er een zwakke vampiergeur in mijn neus prikte maar de geur van Elise overwon het.
Ik weet niet hoe lang we daar zaten maar we zaten daar toch wel een tijdje.
Ik keek even rond in het huis en zocht naar een klok.
Bijna 5 uur duidde het ding aan.
“Ik moet gaan” zei ik en ik zag hoe 2 hoofden zich naar mij omdraaide.
De gouden oogjes van Marie-Eve en de rode ogen van Elise staarden me aan.
“Waarom ??” vroeg ze.
“De roedel” antwoordde ik met spijt in mijn stem.
Ik stond op en liep naar de deur.
Toen Elise,Ik en Marie-Eve bij de voordeur stonden nam ik hen heel goed op.
“Ik weet niet wanneer ik kan terug komen” fluisterde ik.
Elise haar gezicht stond een beetje verdrietig toen ik dit zei.
Ik pakte haar gezicht in mijn 2 handen en gaf haar een kus.
“Ik beloof dat ik zo snel mogelijk terug kom”
“We zullen je missen” zei ze tegen mij.
Marie-Eve stak haar kleine handje naar me uit en ik pakte het vast.
Ik streelde heel even langs haar hoofd en gaf haar een klein kusje op haar wang.
Ik keek ze aan en ik veranderde terplekke in wolf.
Ik zag dat Marie-Eve me verbaasd aankeek.
Snel kwam ik nog eens dichterbij en ik gaf nog aan allebei eens een likje.
Ik begon te rennen naar de roedel.
Toen ik ze bereikt had sloot ik mijn gedachten volledig voor hen af.
Ik liet mijn kop een beetje meer naar beneden hangen en ik sjokte naar hen toen.
‘Niets gevonden?’ dacht sam.
‘Nee’ dacht ik terug.
Ik wilde de waarheid niet vertellen want ik wist dat ze me bij hun zouden weg houden.
Dat kon ik niet aan !
‘Vind je het erg als ik nog even ga rennen?’ vroeg ik aan Sam.
‘Doe maar’ dacht hij ‘We begrijpen het’
Ik stoof weg. Ver weg van hun.
Toen ik dacht dat ik alleen was maakte ik een paar vreugde sprongetjes.
Ik had ze gevonden !!
Jammer genoeg dacht ik alleen maar dat ik alleen was.
Na een tijdje kwam Jacob uit het bos en ik zag hem me verbaasd aankijken.
‘Waarom ben jij zo blij’ dacht hij.
‘Shiit .., eeuhm gewoon’
‘Kom op Seth je bent blij voor een reden, vertel het me .’
Jacob wist dat er iets was. Hij was mijn beste vriend en kende me door en door.
Hij zou niet stoppen voor hij de waarheid wist dus zou ik hem een klein deel van de waarheid vertellen.
‘Owkeej dan … Ik heb Elise gevonden’
‘Dat is Super !!’ dacht hij blij ‘Maar er is nog iets waarom je zo blij bent niet ??’
Ja dat was inderdaad zo maar dat ging ik hem niet vertellen !
‘Nee, dat is alles’ dacht ik.
Ik voelde dat hij wist dat er nog iets was maar hij zou het toch niet te weten komen !
Al probeerde hij het eruit te sleuren !