021

"Ik denk dat ik moet gaan" fluisterde ik tegen Jacob. Hij keek me raar aan, en knikte toen. Ik stond op en liep weg, maar ik werd direct tegen gehouden door Billy. "Christine blijf toch even gezellig" zei Billy en hij knikte naar mijn plaats. "Liever niet" antwoordde ik nors. "Doe maar wel, je vader is er ook, dus jullie blijven hier gezellig eten" zei Billy met een grote grijns. "Joepie" mompelde ik en ik draaide met mijn ogen. Ik liep weer naar de plaats waar ik net zat en ging uit het raam staren. Waarom moet papa nu ook hier zijn? Nou oke, dat papa hier is vind ik niet zo erg, maar die rot Bella. Echt, ik kan haar niet uit staan, met haar rot stem. Papa, Bella en nog een man kwamen de kamer in gelopen. "Hee Chris, ben jij hier ook?" vroeg Bella verbaasd. "Het is Christine, en ja ik ben hier ook" antwoordde ik. Jacob gaf me een klap tegen mijn been en gaf me een boze blik. Ik haalde mijn schouders op en keek verveeld uit het raam. Jacob gaf me weer een klap op mijn been. "Wat?" vroeg ik geïrriteerd. Hij wees naar voren en ik zag de onbekende man, nou ja onbekend, waarschijnlijk de vader van Bella, met een uitgestoken hand staan. Ik pakte zijn hand en schudde hem. "Charlie" zei hij. "Christine, zoals je net al gehoord hebt" zei ik met een fake glimlach. "Wat is er met je andere hand gebeurd?" vroeg papa verbaasd. "Oh niks" zei ik. "En daarom zit er verband omheen?" vroeg papa. "Ach het leek me leuk om een verbandje om mijn hand te doen, meer niet" antwoordde ik. "Op school had ze nog geen verband, dus waarschijnlijk heeft ze gewoon thuis iets doms gedaan" zei Bella met een glimlach, in de hoop dat ze grappig was. "Beter hou jij je mond, met je stomme evenwicht stoornis" zei ik nors, en ik gaf haar een boze blik. "Met je verkeerde been uit bed gestapt?" vroeg Billy glimlachend. "Nee, dat niet. Sommige mensen zijn onbewust, althans ik hoop onbewust voor de persoon in kwestie, bezig om mijn leven compleet te ruïneren, maar buiten dat om ben ik zo vrolijk als ik weet niet wat" zei ik en ik keek Bella arrogant aan. De trut. "Dat is duidelijke taal" zei Billy, iet wat geshockeerd. Ik haalde mijn schouders op en keek chagrijnig weg. Ik wil hier helemaal niet zijn, waarom moet ik hier dan juist wel zijn? Ik had nooit naar Jake moeten gaan.

"Aarde aan Christine" zei Jacob terwijl hij met een hand voor mijn gezicht zwaaide. "Wat moet je?" vroeg ik geïrriteerd. "Wij gaan samen koken" zei Jacob met een grijns. "Anders help ik je wel Jake" zei Bella met een grijns. "Of niet" zei ik en ik stond op. Bella keek me raar aan en ik gaf haar een boze blik terug. Trut. Jacob liep achter me aan en pakte wat uit de kast. "Wat gaan we maken?" vroeg ik terwijl ik mijn handen ging wassen. "Spaghetti, lekker simpel" zei Jake lachend. "Okee" zei ik met een glimlach. "Maar eerst iets anders" zei Jacob mysterieus. "En dat is?" vroeg ik lachend. "Wat heb je tegen Bella, en wat is er in godsnaam met je hand gebeurd?" zei hij en hij kwam dichterbij staan. "Bella is een trut, en het verbandje vind ik leuk, zoals ik net al zei" zei ik en ik ging bezig met de saus voor de spaghetti. "Ja maar..." begon Jake, maar hij kon niet verdergaan want hij werd onderbroken. "Kan ik jullie misschien helpen?" vroeg Bella terwijl ze een mislukte flirtpoging deed. "Zoals ik net al zei; nee" zei ik met een fake glimlach. "Oh oh" zei Bella en ze bleef gewoon staan. "Je mag ook wel weer weg gaan hoor" zei ik. "Oh nee ik blijf wel, dat is gezellig toch?" vroeg ze aarzelend. Ik rolde met mijn ogen en draaide me om. "Tuurlijk, hartstikke gezellig" siste ik. Jacob gaf me een stomp tegen mijn arm. "Hee" riep ik en gaf hem een tik tegen zijn hoofd. "O, nu is het oorlog" zei Jacob lachend en hij gaf mij weer een tik. Daarna rende hij weg en ik volgde hem snel. "Let op het eten" riep hij naar Bella, en Jacob sprintte naar buiten. Ik wou hem achterna gaan, maar ik heb mijn schoenen uit gedaan. Nou ja, dan maar natte sokken. Ik vloog achter hem aan. Jacob rende een aantal rondjes om het huis heen, en ik bleef hem gewoon volgen. Hmm, ik kan beter mijn richting veranderen, en ik draaide me om en rende de andere kant op. Jacob had het niet door, en daardoor knalden we tegen elkaar aan. "Ha! Ik heb je" zei ik lachend. "Je hebt mij niet alleen, je hebt ook een natte broek" zei hij lachend. "Huh?" vroeg ik niet begrijpend. Jacob duwde me naar achter en ik viel met mijn kont op het gras. "Iel Jacob! Het gras is nat" riep ik hysterisch. Ik sprong snel overeind en bekeek mijn kont. "Nu is hij helemaal nat" zei ik met een pruillipje. Jacob begon keihard te lachen, en daardoor lette hij niet op. Ik gaf hem een duwtje, en daar lag hij op de grond. Ik keek hem grijnzend aan. "Nu ben jij ook nat" zei ik en ik stak mijn tong uit. Jacob sprong op en keek me uitdagend aan. "Gelijkspel?" vroeg ik terwijl ik hem lief aan keek. "Gelijkspel" zei Jake lachend. "Kom, we gaan naar binnen, we kunnen Bella niet zo lang met het eten laten zitten" zei hij met een grijns. "Ach, het is Bella maar" zei ik met een grijns. Jake pakte mijn hand en trok me mee. Ik trok mijn hand los en keek hem grijnzend aan. "Ik ga op een voorwaarde mee" zei ik. "En dat is?" vroeg hij verbaasd. "Dat ik een droge broek van je krijg" zei ik lachend. "Hmm, oke, vooruit" zei Jacob lachend en we liepen samen terug naar binnen.