Elise en Seth

POV Seth

"Waar kan ze zijn?" vroeg ik voor de zoveelste keer.
"We vinden haar wel." Stelde Sam me gerust.
"Ja maar haar zus, ze... Ik kan het gewoon niet geloven... Mag ik alstublieft nog eens in het bos gaan zoeken...?" vroeg ik ongerust. "Oké, ga maar, maar niet te ver weg gaan!" zei Sam nadrukkelijk.
Ik schoot het bos, deed geen eens de moeite om mijn kleren uit te doen en veranderde in wolf.
Ik kamde eerst het Oosten van het bos uit, dan het midden, dan het westen...
wanneer ik dichter tegen de grens kwam begon ik een geur op te pikken, hij was vermengd met vampier.
Ik vergat het pact en schoot het bos in, als Elise hier is geweest, dan zal ik haar vinden!

Na twee uur gelopen te hebben begon de geur veel sterker te worden... En... het was in beweging... Ik ging nog harder lopen achter de geur aan.
Ik hoorde de stemmen van de cullen familie...

Ik liep dieper het bos in en achter de bomen uit zag ik haar.
Elise liep tussen de cullens, ze had een sneeuwwitte huid en rode ogen.
Tegelijker tijd draaiden de Cullens hun hoofden naar mijn kant.
Een gevoel van woede vlamde door me heen: 'ze hebben het verdrag geschonden...' dacht ik 'dus niets houd me tegen om...' maar Edward onderbrak mijn gedachten. "We hebben het verdrag niet geschonden..." zei hij rustig. 'Hoe...?' vroeg ik denkend. "Ik kan je gedachten lezen." zei hij nonchalant. 'Maar ik zie het toch met mijn eigen ogen!' riep ik al denkend. "Ja, ze is een vampier..." en hij wees naar Elise "... maar dat was ze al voordat wij haar ..." de zin werd onderbroken door een luide snik. iedereen draaide zich om richting Elise, ze stond met tranen in haar ogen. 'de baby..!' dacht ik, woest vloog ik op Edward af, ontblootte mijn tanden om te bijten, maar Alice gooide me weg tegen een boom, aan. Geschokt liep Elise naar me toe "gaat Seth? heb je je pijn gedaan?" ze streelde me over mijn vacht "Het spijt me zo Seth..." zei ze met een bibber stemmetje.
'oh, nee... mijn baby?' dacht ik "Met de baby is alles oké." antwoordde Edward snel. "Geloof hem maar!" zei Elise toen ze de ongeloof in mijn ogen zag. En om die woorden te versterken trok ze haar truitje op en liet een grote wonde zien op haar buik die al een liteken was geworden... "Wil je haar zien?" vroeg ze voorzichtig "ze is momenteel aan het slapen bij de cullens...". Ik hief mijn hoofd omhoog en gaf een duwtje tegen haar schouder. Ze lachte om dat gebaar dat we samen al zo vaak gebruikte. We begonnen te lopen en toen we aankwamen zei Edward me dat ik even moest wachten en dat hij wel wat kleren voor mij zou gaan halen. Hij kwam terug naar beneden met een short. Ik liep terug het bos in, transformeerde en deed de short aan. Toen ik terug aan het huis kwam vroegen ze me naar binnen en gaven me een glas water. "Hier is je dochter, Marie-eve" zei Elise tevreden En ze draaide haar om zodat het gezichtje van het kindje in haar armen zichtbaar werd. Haar harenwaren bijna zwart maar de rossige tint van Elise kwam er toch nog door. Haar ogen waren heel licht goud met een tintje bruin en haar gezichtje was een beetje rond. Ze was prachtig! Uit verbazing liet ik mijn glas vallen en staarde mijn vrouw en kind met open mond aan.