Chapter 9. My runaway love

'Justin!' mijn manager komt op me af gerend. 'Ze is weg!' ik kijk hem verbaasd aan. 'Wie is weg?' 'Faith! Al haar spullen zijn weg!' Ik ren naar de tourbus, naar haar kamer. Maar alles is weg. Er ligt een briefje op de grond. I'm sorry for all the things I did wrong. I hope you'll forget me fast staat erop. 'Shit!' schreeuw ik. Ik ren naar buiten en kijk verwoet om me heen, terwijl ik weet dat ze al een poos weg is. Oke Justin, denk na. Waar zou ze kunnen zijn? wat zou een plek zijn waar ze naartoe zou vluchten. Opeens weet ik het. Ik ren weer naar binnen, naar de bestuurderscabine. Ik zeg tegen de chaffeur waar hij heen moet. Dan loop ik naar mijn manager. 'Je moet alle concerten en afspraken afzeggen, want we blijven hier niet lang meer.' 'Hoe bedoel je?' vraagt mijn manager. 'Ik moet Faith terugvinden.'

Een van mijn slechtste eigenschappen is nieuwsgierigheid. Waar ik nu alweer last van heb. Er is iets met Faith gebeurt en ik wil weten wat. Ik wil haar helpen. En ik ben verliefd op haar.
'eindelijk, we zijn er,' zeg ik geirriteerd. oke, direct wegkomen is niet gelukt. mijn manager kon niet alle concerten afzeggen en nu ben ik een paar weken verder. als het vliegtuig is gelandt neem ik de eerste beste taxi. En na nog een paar uur in de taxi gezeten verschijnt in de verte haar huis. Faiths huis. als de auto stopt spring ik direct uit. Maar het is doodstil. Vorige keer toen ik hier aankwam werden we begroet door geblaf. Ik loop rond op het lege erf. 'Hallo?' roep ik. Geen antwoord. Ik kijk in de kennels, maar die zijn ook leeg. 'Emily? Faith?' Opeens pakt iemand mijn schouder vast. 'Wie ben je?' klinkt een scherpe stem in mijn oor. 'Ik ben Justin, ik ben op zoek naar Faith.' Ik word omgedraaid en kijk in de verdrietige ogen van een wat oudere vrouw. 'Emily is hier niet meer,' zegt ze verdrietig. Dan dringt het pas tot me door. 'Het spijt me,' zeg ik. 'Je kon het niet weten jongen. Kom maar even mee naar binnen.' Ik loop achter de vrouw aan mee naar binnen. Het hele huis is leeg en er staan overal dozen. Ik ga aan de tafel zitten die er nog staat met twee stoelen. De vrouw geeft me een kop thee en gaat op de andere stoel zitten. 'Emily heeft een hartaanval gehad. En omdat er niemand was is ze gestorven,' vertelt de vrouw. 'Gecondoleerd,' zeg ik. 'Wat is er met Faith gebeurt? ze zal wel overstuur zijn nu haar moeder dood is.' De vrouw kijkt me raar aan. 'Emily was haar moeder niet. Faith is geadopteerd en nu overgeplaatst naar een ander gezin.'