#6

[/Ashley pov.]
En toen barstte de bom. “Wel, als het zo zit! Ik doe zo hard mijn best om jou te bereiken, maar steeds duw je me weg! Hoe kan ik je dan nog helpen? Hoe kan ik in hemelsnaam een dronkenlap helpen die niet geholpen wíl worden?! Weet je wat, schrijf je van de eerste keer in bij de AA! En als ze je daar niet kunnen helpen, zoek dan maar een hoekje om in weg te kwijnen, want ik het niet meer doen! Ik ben het beu!” ik wist niet wat me overkwam, maar het voelde goed. Zonder op zijn antwoord te wachten stampte ik de ziekenhuiskamer uit. Mij hak tikte, net zoals in het binnenkomen.

[/Robert pov .]
Dit had ik niet verwacht. Zo’n lief meisje, mijn lief meisje. En toch, had ze gelijk? Ik weet het niet. Misschien wel, misschien niet. Ze was wel heel duidelijk. Misschien moet ik toch maar hulp zoeken. Maar de AA? Dat lijkt zo… zo heftig. En toch lijkt het de beste oplossing. Oke Rob, dat zullen we dan maar doen zeker… Je kan het wel, je wilt haar toch niet kwijt? Doen Rob, doen!