Hoopvol kijk ik rond, op zoek naar iets. Iets wat ons kan redden. Maar hoe liever ik het zou vinden hoe verder het lijkt ze zijn. Het liefst van al zou ik gillen, tieren, roepen, rennen en nooit meer terug komen. Maar m'n benen zijn verstijfd. Ze willen niet verder. Alsof ze zijn vastgelijmt. M'n mond kan ik niet openen, ademen gaat moeilijk en enkel noor m'n neus. Het is onregelmatig en veel te snel. De andrenaline stroomt door m'n aderen maar toch gebeurt er niets. Helemaal niets...

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen