Paramore and Amy [28]

Niet veel later stopte de zwarte tourbus voor een groot gebouw. Tot mijn verbazing was er bijna geen beveiliging. Maar eenmaal we binnen waren zag ik dat het vol hing met beveiligingscamera's. Hayley die al heel de tijd mijn hand vasthield liet die nu los. Ze keek mij aan en zei: 'Jij en Sam zullen hier moeten blijven wachten. Ga desnoods iets gaan drinken, want dit zal zeker meer dan een uur duren. Als je wilt kan je ook nog altijd terug op de bus, Danny zal je zeker erop laten als je dat wilt. Hij vind je er lief uitzien.' Ik lachte. 'Dus dat is de chauffeur zijn naam. Hij ziet er mij trouwens ook lief uit. Hij lijkt nog iets in de 20.' 'Dat is hij ook.' Lachte ze. 'Ga nu maar naar binnen, ik zie je straks wel.' Ik kuste Hayley nog eens kort en zag dat Sam hetzelfde bij Josh deed. Hayley en de jongens liepen naar binnen terwijl ik en Sam buiten bleven staan. Hayley smeet nog een kushandje en deed de deur dan achter zich dicht. Sam gaf me een knuffel en fluisterde: 'Is hij niet perfect?' Ik lachte. 'Dat vind ik nou ook van Hayley.' Grinnikte ik.
Even later zaten Sam en ik op café iets te drinken toen niet veel later Danny, de chauffeur van de tourbus, bij ons kwam zitten. 'Hallo dames.' Zei hij. 'Hey.' Zei ik vriendelijk. 'Miss Williams houdt echt wel veel van je.' Zei hij. Ik lachte. 'Ik ook van haar.' 'Altijd als ze bij me is, paat ze heel de tijd over je.' Ik grinnikte. 'Praat ze dan zo veel over me?' Danny knikte. 'Ze kan niet stoppen.' 'En Josh, praat hij vaak over me?' Vroeg Sam plots. 'Meneer Farro, ja hoor. Minder dan Miss Williams over Amy, maar ja hoor. Je hebt geluk met hem, hij durft ten minste zijn gevoelens te tonen aan anderen. Jeremy zou niet zo over zijn lief praten.' Sam lachte. 'Waarom zeg je eigenlijk altijd Miss?' Vroeg ik na een tijdje. 'Dat is en gewoonte geworden.' 'Hoe bedoel je?' 'Het is iets tussen Miss Williams en mij, maar nu is het eerder een gewoonte geworden. Trouwens, ik zou beter terug naar de tourbus gaan. Als jullie willen mogen jullie mee.' 'Bedankt, maar wij gaan hier nog even blijven zitten. We komen straks wel even langs. Hij knikte, deed zijn witte handschoenen weer aan en vertrok. 'Hij praat over me.' Zei Sam dromerig. 'Dat had je toch kunnen verwachten.' Lachte ik. 'Ik snap nog altijd niet hoe je zo rustig kunt blijven.' 'Geloof me Sam, dat went wel. Jij zult ook niet zo lang rondlopen met de gedachte dat Josh farro van Paramore je lief is. Na een tijdje zul je denken dat je samen bent met Josh Farro, de perfecte man dis misschien wel van Paramore is, maar dat maakt niet uit.' Sam lachte bij deze gedachte. 'Ik weet niet of ik echt zo zal denken. Ik weet dat het jouw nooit kon schelen dat Hayley Williams van Paramore was, al was het gewoon een meisje van bij ons op school, je zou haar altijd zien als je droomvrouw.' Nu lachte ik ook. 'Je kent me te goed.' Sam gaf me een kus op mijn wang. 'Ik hou van je, dommerik.' zei ze lachend. 'Ik ook van jouw, Sammie.' 'ZEG DAT NIET! Je weet dat ik het haat als je me Sammie noemt.' Zei ze en ze gaf me een duw. 'Waarom denk je dat ik het zeg.' Plaagde ik haar nog meer. 'Omdat je me haat?' 'Tuurlijk haat ik je, lieverd.' Lachte ik. Ze gaf me nog een duw en ik gaf haar een kus op haar wang.