~20

Met een zucht, laat ik me op de stenen vallen. De jongens komen op me af en ik voel Yu's armen onder mijn oksels. Met een zacht rukje, trekt hij me omhoog tot ik op mijn benen sta."Ken jij hem?",vraagt Strify me verbaast. Ik kijk hem aan en knik. "Ismael, is een beetje een broer voor me." "En wat is hij precies?" Ik kijk naar Yu, die me de vraag stelde. "Daar ben ik zelf nog niet helemaal over uit," mompel ik. Jeez, Ismael! Waarom kun je je niet even als een mens gedragen, dit was toch nergens voor nodig. "Ehm, en nu? Ga je nu met ons mee?" Ik draai me om naar de jongens, en kijk even naar de grond. "Ehm, als ik mag, zou ik dat graag willen..." Yu glimlacht en drukt zonder enige schaamte zijn lippen op de mijne. "Tuurlijk, kom dan gaan we." Mijn hoofd wordt helemaal rood en, wanneer de jongens beginnen te lopen, raak ik even mijn lippen aan. De glimlach, die op mijn gezicht is verschenen, krijg ik er niet meer van af... "Kira, kom je nog! Je mag straks wel over Yu dromen!" Verschrikt kijk ik op "Hè, wat!" , roep ik uit en ik trek een sprintje om ze in te halen. Kiro begint te lachen."Yu vind je overduidelijk leuk en ik wil wedden, dat jij hem ook leuk vindt." Blozend staar ik naar de grond en Yu lacht. Even schieten mijn ogen van Yu's ogen naar zijn hals en wordt de geur van zijn bloed ondragelijk. Duizelig leg ik mijn hand tegen de muur. De jongens staan gelijk stil en kijken naar me."Gaat het wel?",vraagt Shin me bezorgt. Als ik mijn ogen naar hem richt, word ik helemaal gek. Ik zie alles dubbel en, omdat de jongens dicht op me zijn gaan staan, gaat het helemaal verkeerd. Snel glijdt mijn hand in mijn zak en haal ik twee pilletjes uit het doosje. Als ze in mijn mond zitten, geven ze een geweldige bloedsmaak af. De jongens kijken me vragend aan en ik schud snel mijn hoofd."Ik ben in orde sorry, ik wilde jullie niet bezorgt maken.." Yu knikt en iedereen begint weer te lopen. Iedereen behalve ik en Yu. Yu blijft net zolang bij me staan, tot ik begin te lopen. Dat zijn echter maar twee passen, want ik blijf duizelig. Yu ziet hoe zwak ik me voel en loopt op me af. Voorzichtig laat hij zijn arm in mijn knieholte glijden en tilt me op. Dan begint hij te lopen."Yu, je hoeft me niet te..." "Geen woord", onderbreekt Yu me. Mijn mond zakt open en hij kijkt me even aan."Jij kan niet eens staan, laatstaan lopen.."Ik knik kort en leg mijn hoofd tegen zijn borst. Rustig adem ik in en uit en na een tijdje, word alles wazig.

Als ik op de bank gelegd word, word ik pas weer helder. Rustig kom ik overeind en kijk de ruimte rond. Het is een ander appartement dan de vorige keer."En? Hoe vind je mijn huis”, fluistert Yu en hij strijkt langs mijn wang. Ik bloos en merk dat we alleen zijn."Waar is de rest?", Yu grinnikt."Je bent in slaap gevallen, dus ik heb je naar mijn huis gebracht. De jongens hadden wat anders te doen, dus ik bleef maar bij jouw." Ik knik en kom overeind. Rustig sluit ik mijn oren. Het geluid van Yu's kloppende hart vult mijn gehoor. Ik glimlach erom, het klinkt geweldig. Zo melodieus, alsof het een lied is dat zich steeds herhaald."Wat glimlach je?" Yu is dichterbij gekomen en zijn ademhaling streelt mijn lippen. Ik bloos "Niets, helemaal niets." Yu glimlacht en drukt zijn lippen op de mijne. Rustig zoen ik hem terug. Het voelt heerlijk en ik vergeet gelijk alles. Voorzichtig word ik naar achter geduwd en zijn handen glijden onder mijn shirt. Ik schrik er van, maar trek nog niet weg. Rustig glijden mijn handen ook onder zijn shirt. Na even met zijn tong gespeeld te hebben, probeert Yu mijn shirt uit te trekken. Gelijk kom ik terug in de realiteit. Ik trek weg en Yu kijkt me vragend aan. Ik schud mijn hoofd en kom wat overeind. Yu pakt, als ik weer recht zit, mijn hoofd vast en drukt een kus op mijn lippen."Het spijt me, ik ging te snel hè?" Ik knik en tril een beetje. Tranen schieten in mijn ogen en lopen er ook uit Ik ben zo in de war. Wat moet ik nou? Een vampier verliefd op een mens? Dat moet toch niet kunnen... Maar liefde kun je niet kiezen... Yu's lippen strelen mijn haren en ik zucht opgelucht. Er word op de deur geklopt. Yu kijkt op en geeft me een teken, dat ik kan blijven zitten. Hij staat op, loopt naar de deur, en laat Romeo binnen. Daarna loopt hij naar mij, pakt mijn hand en neemt me mee. Zodra ik een deur door ben sta ik in een rood geverfde kamer met zwarte vlakken. Het voelt goed."Heb jij een balkon!",roep ik uit als ik de schuifdeur zie. Yu knikt "Romeo niet, maar ik wel." Hij grijnst. Ik grijns ook en doe de deur open. Daarna loop ik het balkon op en hang over de reling. Een briesje speelt met mijn haar en ik voel twee armen om mijn middel. Ik draai me om en in de ondergaande zon, zie ik Yu's ogen een beetje schitteren. Ik bloos en leg mijn vingers op zijn jukbeenderen. Daarna kan ik het niet meer laten. Hij is te mooi om hem niet te zoenen. Snel druk ik mijn lippen op de zijne en sla mijn armen om zijn nek. Yu's handen glijden om mijn kont en hij knijpt zacht. Zodra hij over mijn lip likt open ik mijn mond en speel met zijn tong. Voorzichtig trekt Yu me weer terug zijn kamer in, en duwt me op zijn bed. Zijn handen glijden weer onder mijn shirt en dit keer laat ik het toe. Ik verlang teveel naar hem, om hem te stoppen. Rustig draai ik hem om en trek zijn shirt uit. Zachtjes druk ik kusjes op zijn huid. Opeens schiet zijn bloedgeur mijn neus in en gaat het bijna fout, maar ik ban het weer uit en zoen hem door. Yu tilt mijn hoofd op en trekt mijn shirt uit daarna gaat hij weer op mij liggen en glijd met zijn tong over mijn huid. Het maakt me gek. Hij maakt me gek. Zijn handelingen, zijn liefde, zijn bloed...... BEN JE HELEMAAL GEK GEWORDEN. Geschrokken schiet ik wat overeind. Dat was Rose...Opeens besef ik weer heel goed waar ik mee bezig ben. Snel trek ik mijn shirt weer aan en klim van het bed. Daarna vertrek ik. Zonder Yu ook nog maar een keer aan te kijken. Ik kan het niet...Ik houd teveel van hem...Teveel om hem nog aan te kijken.