Zijn hand laat mijn haren los en pakt mijn rechterhand.Met tranen in mijn ogen kijk ik in die van hem en zie weer een zachte blik.Diep van binnen hield hij wel van me, dat wist ik gewoon en dat geloofde ik ook.'Neem een aspirine en ga slapen'. Klinkt zijn strenge stem en ik knik.Met pijn aan mijn ribben bij elke ademhaling loop ik naar de keuken waar ik in de la zoek naar een aspirine.Eenmaal gevonden slik ik deze door met water en blijf even aan het aanrecht staan.Snel schud ik het resterende water weg en zet het glas in de gootsteen om dan snel de keuken uit te lopen.Waarom? Omdat een van Dash maten eraan kwam en ik mocht hem niet, zeer zeker niet na de laatste keer.De hufter brak mijn onderarm omdat ik iets fout deed in zijn ogen.'Liefste LC..' Klinkt zijn stem ineens langs mijn oor en voel zijn handen om mijn middel omlaag zakken.'Laat me los Ramon'. Grom ik en probeer de trilling in mijn stem te onderdrukken.Ik hoor zijn duistere lach en voel zijn hand bij mijn rokje komen.'Ramon, ze is van mij'. Hoor ik Dash stem en als ik opkijk zie ik zijn vurige ogen en het zwarte glimmende metaal in zijn handen.Mijn hart ging te keer, zou hij het ooit echt gebruiken?'En wat dan nog?Ze word toch al gebruikt, ze is afval net zoals dat dode verwende nest Alodia'. Hoor ik Ramon's stem spotten.'Laat haar los zeg ik je!' Klinkt de harde, kwade stem van Dash en hij haalt de trekker over.Ik houd mijn adem in en kijk star voor me uit.'Hey, niet zo kwaad.Jezus, je kan ook niks hebben'. Gromt Ramon terwijl hij zijn handen omhoog steekt.Dash maakt met zijn hoofd een beweging naar mij dat ik naar hem toe moet komen.Snel loop ik weg van Ramon en besluit door de snellen naar de slaapkamer en me daar schuil te houden.Nog geen twee minuten later hoor ik twee schoten en een pijnlijke schreeuw.Angstig verstop ik me onder het bed en wacht op een reactie.Voetstappen kon je duidelijk voelen, maar zeer zeker horen.Het was een oud en stoffig pand.'LC'. voorzichtig til ik de deken een beetje op en kijk omhoog.'Dash'.Hij zakt voor het bed neer tegen de muur aan en steekt zijn hand naar me uit.Even twijfelde ik, maar kruip er dan toch maar onderuit.

Reageer (2)

  • Hopefulness

    Oh em gee. Een verhaal zonder anime characters en ik lees het? -gasp- Ja, want ik vind dit een goed verhaal, dus ik vraag het u netjes, ga alsjeblieft verder ^^
    Lots of Love,
    Mo-chan BOEM
    TSANKTJOE!

    1 decennium geleden
  • Theartoflife

    hee.. deze story leek me interesant genoeg om op te abo-en ;) groetjes, Theart.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen