Persephone

Persephone was de dochter van Demeter, de godin van de vruchtbaarheid. Demeter hield zielsveel van haar dochter. Maar op een dag, toen Persephone bloemen aan het plukken was, werd ze ontvoerd. Hades kwam met paard en wagen door een kloof uit de aarde omhoog en trok Persephone mee.
Demeter was ontroostbaar. Ze zocht overal naar haar geliefde dochter, totdat de zonnegod, Helios, medelijden kreeg en haar vertelde wat er was gebeurd. Demeter werd, zo mogelijk, nog verdrietiger. Door haar verdriet wilde niets meer groeien, en vele mensen leden honger in de dorre winter.
Omdat zo veel mensen stierven, besloot Zeus naar Hades te gaan en het meisje terug te vragen. Natuurlijk wilde Hades Persephone niet kwijt. Gelukkig voor hem had Persephone die dag zes granaatappelpitten gegeten. Want wie van het voedsel in de onderwereld had gegeten, kon niet meer weg. Daarom werd er een compromis bedacht; elk jaar zou Persephone zes maanden in de onderwereld leven, en zes maanden bij haar moeder op aarde. Zo komt het dat het elk jaar zes maanden herfst en winter is, en zes maanden lente en zomer. In de lente komt Persephone naar de aarde, en dan is Demeter gelukkig en bloeien alle planten. Maar als Persephone in de herfst weer vertrekt, zorgt Demeters verdriet ervoor dat niets meer wil groeien.