Paramore and Amy [20]
'Waar was je nou?' Drong Simon aan. 'Ik zei het toch, ik was gewoon even naar het toilet.' Hij schudde zuchtend met zijn hoofd en toen ik me even omdraaide wist ik gewoon dat hij naar mijn kont keek. Ik draaide me terug om voor hij erop kon slaan en duwde hem lachend. 'Laat het.' Zei ik. Hij keek met zijn typische onschuldige ogen naar me en lachte verlegen. Je zou denken dat jongens niet verlegen konden kijken, maar Simon was niet gewoon een jongen. 'Heb je zin om straks samen iets te gaan drinken?' Hoorde ik Jhon aan Sam vragen. 'Oh, euhm.. ik weet niet of ik wel tijd heb.' 'Hoezo? We krijgen bijna de hele dag vrij.' 'Ja, maar euhm... ik heb Amy beloofd om een aantal dingen met haar te doen.' Verzon ze snel. 'En zou je niet een klein half uurtje voor me vrij kunnen houden?' Vroeg hij lief. Sam kon haar lach niet inhouden. 'Je bent zo schattig als je zo kijkt.' Zei ze. Jhon moest nu ook lachen. 'Wil dat zeggen dat je wilt?' Vroeg hij hoopvol. 'Ik denk dat ik wel dat ik Amy een uurtje kan achterlaten.' Antwoordde ze. Simon keek naar mijn borsten en ik betrapte hem. 'Simon!' Riep ik terwijl ik mijn trui dichtdeed. 'Nee, ik keek niet! Ik zou niet durven!' Riep hij. 'Misschien kunnen jullie in dat uurtje ook samen wat gaan doen.' Stelde Jhon voor. 'Oh... ik weet niet of ik wel kan.' 'Waarom niet?' Vroeg Simon met een zielig gezicht. 'Ik... ik wil nog wat mensen die ik ken bezoeken.' 'Ken jij dan mensen in Londen?' Vroeg Simon verbaasd. 'Euhm.. ja.' 'Kan ik dan niet meegaan?' 'Ach Simon, ik denk niet dat ze het zouden appreciëren dat ik iemand onbekend meebreng.' 'Maar..' 'Sorry, misschien een andere keer.' Sam stootte me aan. 'Kun je niet even iets met hem gaan doen?' Fluisterde ze. 'Maar Hayley.. ze is hier speciaal voor mij. Ik kan haar toch niet zomaar achterlaten en zeggen dat ik iets ga doen met Simon...' 'Ja, daar heb je wel gelijk. Wanneer zie je haar?' 'We komen haar straks tegen en dan gaan we met haar en de jongens mee.' Ze knikte. 'Ik kan nog altijd niet geloven dat jullie samen zijn.' Ik grinnikte. 'Ze is ook maar een mens.' 'Maar een mens?' Vroeg ze plagerig. 'Oké, ze is perfect, ze is mijn droomvrouw en je kan je niet inbeelden hoeveel ik van haar houd.' 'Heb je het over mij?' Vroeg Hayley die weer plots achter me stond. Jhon, Simon, Sam en ik draaiden ons om. Ik keek haar geschrokken aan. 'Liefje, wat doe je hier?' Vroeg ik verbaasd terwijl ik haar weer wegtrok. 'Het is niet erg Amy, je vrienden mogen het weten.' We bleven staan en ik keek in haar ogen. 'Weet je het zeker?' Hayley knikte. Ik keek even opzij en zag dat Simon, Jhon en Sam nog altijd naar ons keken. Ik zag de verbazing in hun ogen en toen ik weer naar Hayley keek, kuste ze me. 'Ik hou van je.' Fluisterde ze. 'Ik ook van jou, liefje.' Zei ik en ik kuste haar opnieuw.
Reageer (1)
Haha, dat zal wel even een schok zijn voor Simon
1 decennium geleden