# | 4 |

’Schat, doe open’ ik doe alsof ik mijn moeder niet heb gehoord en prop nog wat chocolade ijs in mijn mond. ’Ik ben bezig’ antwoord ik met volle mond. ’Schat, er is iemand hier voor je’ zegt ze ineens opgewekt. Vertaling: schat Adam staat nu langs me en je doet maar beter open of er zwaait wat. Wel raad eens? Ik doe niet open. ’Aimée?’ hoor ik Adams stem twijfelend vragen. Achter de deur wordt wat gefluisterd wanneer ik niet antwoord en ik hoor hoe mijn moeder weggaat. ’Kunnen we even praten?’ probeert Adam. Koppig blijf ik zwijgen en ik hoor nog net hoe hij een zucht slaakt. ’Vind je niet dat ik je een uitleg verschuldigd ben?’ vraagt hij dan..
Met tegenzin sta ik op, ik loop naar mijn deur, draai de sleutel om en laat me dan terug op bed vallen. De deur gaat zachtjes open en Adam verschijnt om de deur. Om eerlijk te zijn, ziet hij er lichtelijk sjofel uit. Zijn haar is in de war, zijn kleren zijn verkreukt en hij is ongeschoren. Met tegenzin moet ik bekennen dat hij er zelfs nu nog in slaagt om er geweldig uit te zien. Om toch maar niet naar hem te moeten kijken, draai ik me om naar de tv.
Adam schuifelt wat heen en weer en schraapt onzeker zijn keel. ’Aiméé’ begint hij. ’Adam’ zeg ik geïrriteerd. ’Als dat al je echte naam is’ voeg ik eraan toe. ’Het is mijn echte naam, nou ja, mijn tweede naam. Joseph Adam Jonas, maar iedereen noemt me Joe’ ‘ Wel goed voor jou Jóé’ zeg ik en ik blijf indringend naar mijn televisie staren. ’Had je nog iets te vertellen, of is het dat zowat?’ vraag ik. ’Want daar is de deur’ zeg ik en ik wijs erbij om het extra duidelijk te maken. ’Laat me het uitleggen Aimée’ smeekt hij. ’Valt er nog iets uit te leggen dan? Jij loog tegen mij over wie je echt was, ik vertelde je wel wie ik echt was’ Uit mijn ooghoeken kijk ik hem aan en ik zie hoe hij wanhopig met zijn vingers over zijn lippen strijkt. Zijn mooie, zachte lippen.
Toen ik zijn lippen voor het eerst op de mijne voelde, voelde het zo goed. Ik had nog niet veel jongens gekust, ééntje om eerlijk te zijn. En die ene jongen was niet speciaal, niet hoe het was bij Adam, of Joe. Voor het eerst was ik echt verliefd en nu moest hij dat verpesten met die stomme leugen. Als het nu iets kleins was geweest, zou ik het niet erg hebben gevonden. Maar tegen mij loog hij gewoon over wie hij is. Een beroemdheid verdomme, een zanger in een band met drie broers. Zou dat liegen in de familie zitten? En hoelang zouden de andere twee het volhouden? Misschien tot aan het huwelijk, ‘Neemt u blablabla tot uw wettige echtgenote?’ ‘Ja, maar schat ik moet je nog even vertellen, ik ben niet wie ik zei dat ik was.’ Stiekem moet ik lachen, maar zodra Joe het ziet, leg ik mijn gezicht terug in de plooi.