Paramore and Amy [18]
In de bus op weg naar Londen zat ik naast Sam, maar veel van haar gezelschap kon ik niet genieten. Ik probeerde net als haar nog wat te slapen, wat me niet echt lukte. Na een uur realiseerde ik me dat ik Hayley nog niet had verwittigd. Ik haalde snel mijn gsm boven en typte een berichtje. Niet veel later kreeg ik al antwoord. Er stond in dat ze het wist en dat ze al de hele tijd in de zwarte tourbus achter ons reed. Ik stond snel recht en liep naar het einde van de bus en keek door het raam. Mijn ogen groeiden en mijn mond viel open toen ik de chauffeur herkende. Hij zag me en lachte op zijn typische manier van altijd. Ik lachte terug en keerde dan terug naar mijn plaats. 'Wat is er?' Vroeg Sam nog slaapdronken. 'Niks.' Antwoordde ik kort. Ze knikte en probeerde verder te slapen.
Toen we even een korte tussenstop maakte bij een tankstation en iedereen naar het toilet mocht, keek ik rondom me om te zien of Hayley ook was afgeslaan. En inderdaad, een beetje verder stond hun tourbus. Ik wou er voorzichtig naartoe sluipen, maar Sam was me natuurlijk gevolgd. Ik stond naast de deur van hun bus en hoorde plots Sam een vraag stellen. 'Amy? Wat ga je doen?' Ik draaide me geschrokken om en zocht naar woorden. 'Ik euhm..' Maar net op dat moment ging de deur van de bus open en sprong Hayley in mijn armen. 'Haay liefje.' Fluisterde ze in mijn oor waarna ze mij een kus gaf. Ik lachte en zei: 'En dan vraag je mij om subtiel te zijn.' Sam staarde ons met grote ogen aan, maar zei niks. Hayley keek achter me en zag toen Sam staan. 'Oh, sorry Amy, ik had er niet aan gedacht.' Hayley liet me los en stapte voorzichtig naar Sam. 'Hey.' Zei ze optimistisch. 'Wat is er hier gaande?' Vroeg Sam nog altijd verbaasd om wat ze net gezien had. Ik kwam naast Hayley staan en legde mijn arm om haar middel. 'We zijn samen. Het spijt me dat ik get niet eerder zei, maar ik mocht niet van Hayley.' Antwoordde ik op haar vraag. Nog geen seconde later kwamen ook Jeremy en Josh naar buiten. 'Hayles, je trui lag nog in de bus.' Zei Jeremy die haar zwarte trui naar haar smeet. Hayley ving hem op en knikte bedankend. Sam haar ogen groeiden weer en deze keer zag ik ook een lachje. Ze liep naar Josh en gaf hem een knuffel. Ze had altijd al een boontje voor hem gehad, maar had nooit gedacht hem van zo dichtbij te kunnen zien. Josh lachte verlegen en Jeremy begon luid te lachen. 'Dat had niemand zien aankomen.' Zei hij sarcastisch. Toen Sam hem eindelijk had losgelaten begon Josh tegen haar te praten alsof ze elkaar al jaren kende. Ik kuste Hayley kort op haar lippen en zei dat ik en Sam eigenlijk terug naar onze bus moesten. Sam keek me met grote ogen aan en vroeg: 'Kunnen we niet nog even blijven?' 'Neen sweety, anders gaan ze ons komen zoeken en als ze hun zien hebben we en zij een probleem.' 'Please honey.' Smeekte ze. Ik schudde mijn hoofd. 'Ze blijven ons volgen en als we er dan zijn kunnen we samen met hun nog wat rondhangen.' 'Oké dan.' Zuchte ze. Ze gaf Josh en Jeremy een knuffel en gaf Hayley een kus op haar wang. Ik zwaaide naar de jongens, gaf Hayley nog een paar kleine kusjes op haar mond en liep dan samen met Sam terug naar onze bus.
Reageer (1)
Hah, nu weet Sam het ook al
1 decennium geledenAls het zo doorgaat duurt het niet lang voordat iedereen het weet