~I'm going to call then~

Ik voelde al het bloed naar mijn hoofd stijgen. Ik deed mij mond open, maar er kwam niet echt een geluid uit.
‘Dat neem ik dan aan als een ja.’zei hij met een glimlach.
‘Ik ga dan maar even mijn vader bellen om te zeggen dat ik met jou mee rij.’
‘Dan haal ik alvast de auto.’
Hij ging ervandoor met zijn kar. Ik haalde uit mijn tas mij telefoon. Ik belde mijn vader.
‘Ja Aira?’
‘Ik rijd mee met Logan,’
‘Welke Logan?’vroeg hij, als een bezorgde vader dat altijd doet.
‘Logan Lerman, pap, de acteur…Gaat er een lampje branden?’
‘En hoe weet je dat je die Logan kan vertrouwen?’
‘Hij had mee naar huis gebracht, toen ik de weg kwijt was en hij heeft me geholpen met de boodschappen.’
‘Kan ik hem spreken?’
‘Pap, het is niet dat we uitgaan, hij brengt me alleen naar huis.’ Hij had me wel mooi genoemd, maar dat werd ik wel vaker genoemd. Het bracht een herinnering weer terug die ik snel wegstopte.

reacties?