Mijn Baby & Ik × Nr6

Zittend op de harde betegelde vloer van de badkamer staar ik naar de test die voor het bad op de grond ligt. Ik durf hem niet aan te raken, bang voor de resultaat.
Maar ik kan ook niet zwanger zijn toch?
Ja, dat is het, ik heb die test alleen maar gekocht om mezelf er van te verzekeren dat er niks aan de hand was, en ook voor Tary, zodat hij bewijs heeft, mocht hij zich zorgen gaan maken. Met nieuwe moed sta ik recht en pak het plastic staafje van de grond. Ik sluit mijn ogen en met een diepe zucht draai ik hem om.
Nee.
Kan niet.
Mijn hart lijkt stil te staan en al het bloed in mijn lichaam stijgt naar mn hoofd. De badkamer begint te draaien en ik krijg het bloedheet, ijskoud en dan gloeid mijn huid weer. Duizelig moet ik me vasthouden aan het douchegordijn.
Er was geen twijfel mogelijk, de twee blauwe streepjes waren duidelijk te zien, met een klein blauw puntje in het midden, om aan te geven dat de test had gewerkt.
De tranen die al 5 minuten achter mijn ogen branden kwamen nu met bakken tegelijk en ik liet me langs de muur van de badkamer op de grond glijden. Kwaad op mezelf, op Taryn, maar vooral op de test gooide ik die laatste tegen de muur aan de overkant, om mijn woede te stillen. Ik zakte deprimerend onderuit en staarde huilend naar het plafond.
Ik moest de andere test ook doen. Eentje was geen bewijs...
Maar ik kreeg het niet voor elkaar te bewegen. Mijn hele leven stond op zijn kop en is wist niet hoe ik er voor stond. Wat zou er nu met mij gebeuren?