3

Ik begon harder te lopen, te rennen, op zoek naar de bron van het gegil. Toen zag ik het. Een groep mensen stond voor een flatgebouw te gillen. Ik schudde geërgerd mijn hoofd. De mensen keken alleen maar, durfden verder niets te doen. Lafaards. Toen keek ik omhoog en zag ik waar ze zo om gilden. Een jongen stond bij een raam en probeerde een meisje eruit te gooien. Ik kneep mijn ogen samen en keek wat beter. Het meisje stribbelde hevig tegen. De jongen had alleen maar een duivelse grijns op zijn gezicht. Snel schoot ik het dichtstbijzijnde steegje in en trok mijn jas open. Ik zette een knop om. Ik was Sam niet. Ik was nu een superheld. Dé superheld. Mijn tweede persoonlijkheid. Ik rende het steegje uit, naar het flatgebouw, en zag het groepje mensen nog steeds daar zielig staan. ‘Help me!’ gilde het meisje hysterisch. De jongen leek haar bijna los te laten. Ik trok een grimas en sprintte toen naar het gebouw. Ik probeerde eerst de deur. Hij zat op slot. ‘Godver.’ Ik begon aan de deur te morrelen en te trekken, maar hij ging niet open. Ik hoorde de jongen lachen. Hij leek van dit alles te genieten. Ik keek omhoog. Het raam was op de twaalfde verdieping. ‘Goed dan, als het zo moet.’ Ik begon het gebouw te beklimmen. Ik hoorde de mensen weer gillen, dit keer van verbazing. Mijn ogen prikten – de wind liet ze samentrekken, maar ik ging door. Ik moest het meisje redden. ‘Laat haar gaan!’ schreeuwde ik. Ik zag de jongen spottend één wenkbrauw optrekken. ‘Moet ik haar laten gaan?’ Ik grimaste. ‘Fuck.’ ‘Goed dan.’ lachte de jongen, en hij liet het meisje los. Meteen ging ik haar achterna, haar gegil terwijl ze beneden viel, haar wapperende haren in de wind – het duurde misschien dertig seconden voor ik haar vasthad en neerzette op de grond. ‘Bedankt.’ snifte ze. Ik salueerde naar haar en klom toen weer het gebouw op. ‘Heb je nog niet genoeg gehad, joh?’ hoorde ik de jongen sarcastisch vragen, en ik schudde nee. Toen was ik bij het raam, maar ik zag hem nergens. Ik klom naar binnen en keek alert om me heen. ‘Verassing.’ hoorde ik de jongen gillen. Ik draaide me om en zag nog net een pijl op me afkomen.