Some letters

Ik loop naar mijn kluisje op school. Er is iets aan veranderd sinds de laatste keer dat ik hem zag. Er hing een brief aan. Er stond een hart op. Ik haal hem van mijn kluisje. Ik vouw hem voorzichtig open. Ik lees:

Kom na school naar de bloementuin.

Het briefje was erg onduidelijk geschreven. Het was wel romantisch. Ik hoop dat de tijd snel voorbij gaat. Ik moet nog 4 uur. Eerst Nederlands, het saaiste vak maar er is wel een coole leraar, hij is homo en hij heeft coole moves. Biologie volgde, met die oh zo leuke mevrouw van der berg. In de pauze liep ik weer naar mijn kluisje, om te kijken of er opnieuw iets hing.
Er hing weer iets. Ik lees:

Kom na school naar de bloementuin.

Het briefje was ook erg onduidelijk geschreven. Het kwam van dezelfde persoon. Nog 2 lesuren. Engels volgde, met mevrouw Romme. Frans vloog voorbij, we keken de film Taxi met mevrouw Rinsma. De bel ging. Ik loop naar buiten. Ik zie de bloementuin in de verte.
Ik loop er naar toe. Als ik goed kijk zie ik daar een jongen. Het is Dion, hij pest mij altijd met een groepje. Ik ben verbaasd. Ik loop naar hem toe, met de brief in mijn handen. Als ik bij hem ben, komt hij dichterbij mij staan. Ik voel mijn hart snel kloppen. Zijn gezicht komt dichterbij. Ik vorm mijn lippen. Als hij bijna mijn lippen raakt, stopt hij. Ik open mijn ogen en hij spuugt recht in mijn gezicht. Ik hoor gelach. Ik zie dat de bende achter me staat. Ze komen dreigend op me af. Ik duik in elkaar. Ik voel een paar schoppen. Ik raak buiten bewustzijn. Als ik wakker word, hoor ik een jongen schreeuwen. ‘ga weg, jullie! Kunnen jullie wel tegen haar. Zij is alleen en weerloos. Kijk nou wat jullie hebben aangericht.’ Ik val weer weg.

Ik word wakker. Ik voel dat ik in een bed lig. Ik doe mijn ogen open en zie dat ik in het ziekenhuis lig. Ik was er al vaker geweest, mijn moeder werkt er. ik kende alles uit mijn hoofd. Er komt een zuster binnen. Ze zegt: ‘je mag lopen.’ Dan geeft ze me een briefje. Het was weer zo’n briefje als op mijn kluisje. Ik lees:

Kom naar de bloementuin.

Ik twijfel. Het is vast weer van Dion. Toch neem ik het risico. Ik stap mijn bed uit en doe mijn normale kleren aan. Ik loop het ziekenhuis uit en ga naar de bloementuin. Ik sluip voorzichtig voor het geval Dion weer komt. In de verte zie ik een jongen staan. Ik loop naar hem toe.
Hij heeft een groot masker op waardoor ik zijn gezicht niet kan zien. Als ik voor hem sta geeft hij me opnieuw een briefje. Ik lees:

Ik ben jouw reddende engel. Maar mag ik meer zijn?

Ik kijk hem vragend aan. Ik breng mijn hand naar zijn gezicht en verwijder het masker. ‘wat meer zijn?’ vroeg ik aan hem. ‘je prins op het witte paard.’ Ik voel zoete lippen op de mijne. We lopen hand-in-hand naar het bos. Daar pakt hij een mes en kerft in een boom:

Joe Jonas <3 Laura Löhr