Paramore and Amy [14]

Helaas had ik mijn moeder beloofd om de volgende avond mee te gaan naar een etentje van haar werk. Ik wou zo graag bij Hayley zijn, maar ik kon mijn moeder niet afzeggen. Hayley vroeg me of ze anders meemocht, maar ik hielp haar eraan herinneren dat ze Hayley Williams is en dat het niet zo'n goed idee zou zijn. Dat was het nadeel aan beroemd zijn, vond Hayley.
'Amy, ben je klaar om e vertrekken?' Riep mijn moeder van beneden. 'Ja mam, ik kom eraan.' Ik liep de trap af en deed dan snel mijn schoenen aan. 'Ik heb gehoord dat de dochter van mijn baas ook komt. Ze is 17, dus misschien heb je nog iemand om mee te praten.' Ik zuchte en keek haar geërgerd aan. 'Je moet me niet proberen koppelen aan de dochter van je baas. ' Mijn moeder keek me geschrokken aan. 'Waarom denk je dat?' 'Ik weet dat het je bedoeling was.' Ze lachte ondeugend en knikte dan. 'Ik heb je veel te slim opgevoed.' Zij ze lachend. Ik lachte kort en liep dan naar buiten. Toen we in de auto zaten zei mijn moeder plots. 'En toch moet je met haar praten, het is een lief meisje.' 'Mam! Je moet me echt niet proberen koppelen hoor.' 'Oké oké, ik zei het gewoon maar.'
Mijn moeder parkeerde de auto en niet veel later liepen we naar de deur. Plots tikte er iemand op mijn schouder. Ik draaide mij om en zag dat het Hayley was. Ze had zichzelf weer weggestoken in haar zwarte trui met haar kap op. Ik keek haar met grote ogen en open mond aan. Ze stond een beetje voorover gebogen zodat de mensen haar niet herkenden en deed teken naar mij dat ik stil moest zijn. Ik drukte haar tegen me aan en fluisterde in haar oor. 'Wat doe je hier? Wat als mensen je herkennen?' Ik wist dat ze lachte, ik hoorde het. 'Ik heb een tafeltje voor 3 gereserveerd. Jeremy is mee en als je wilt kun je af en toe bij ons komen zitten. Maar je moet wel opletten dat ze ons niet herkennen.' 'Oké, ik zal zeker af en toe bij jullie komen.' Fluisterde ik in haar oor waarna ik haar een klein kusje gaf. Hayley draaide zich snel om en liep naar de achterdeur van het restaurant. 'Wie was dat meisje onde die kap?' Vroeg mijn moeder plots. 'Oh, euhm.. gewoon iemand die ik ken.' Mijn moeder knikte, maar ik zag dat ze het niet geloofde. Toen we binnenkwamen zagen we dat iedereen er al was. Ik zeg een stel mensen in deftige kleren aan een lange tafel zitten en herkende er meteen een paar van. Het duurde niet lang voor ik de dochter van de baas had zien zitten. Het was het enige meisje en ik moet toegeven dat ze mooi was. Niet veel later keek ze mijn richting uit en lachte vriendelijk. Ik lachte vriendelijk terug en ging dan aan de tafel zitten. Mijn moeder had zich zo snel neergezet dat ik wel naast het meisje moest zitten. Ik stootte mijn moeder aan en fluisterde dat ik haar haatte, maar zij gebaarde van niks. Ik keek het meisje even aan en zij maakte meteen kennis met me. Ik nam mezelf voor om gewoon vriendelij te zijn en wat met haar te praten. Na een paar minuten zei ik dat ik even naar het toilet zou gaan, maar natuurlijk deed ik dat niet. Ik zag dat vlak bij de achterdeur het tafeltje waar Hayley en jeremy zaten. Hayley had een mooi kleedje aan en Jeremy een deftig hemd met een das en natuurlijk ook zijn hoedje. Toen Hayley me zag lachte ze. Ze stond recht en legde meteen haar armen om mijn hals. 'Hey liefje.' Fluisterde ze vlak voor haar lippen de mijne raakten. Jeremy keek subtiel de andere kant uit en liet ons begaan. Nadat we elkaar hadden begroet en gekust, zei ik snel goeiedag tegen Jeremy en richte me dan weer tot Hayley. 'Ik kan wel niet zo lang blijven, ik heb gezegd dat ik naar het toilet moest.' Hayley knikte en drukte haar lippen weer op de mijne. 'Val ik niet te veel op?' Vroeg ze plots. 'Neen, je zit hier goed vanachter in het donker.' Zei ik glimlachend. Na nog wat te hebben gekust en gepraat, keerde ik terug naar mijn moeder en de rest.