Chapter 6. Do everything with your heart

Ik kijk naar Faith die voor me aan het tekenen is op een kladblok. 'Mag ik het zien?' vraag ik voorzichtig. Faith lijkt even te twijfelen maar geeft me dan het kladblok. Op de tekening staat een vrouw. Haar ogen zijn zwart van de uitgelopen mascara en de tranen druppen nog steeds van haar gezicht. Ik blader door het kladblok en dan valt mijn oog op een tekening van een klein meisje en een man achter een piano. Ze lachen. Faith trekt onmiddellijk het kladblok uit mijn handen. Ze loopt weg, naar haar kamer. Ik wil haar opvrolijken, maar ik weet niets. Opeens heb ik een idee. Ik pak mijn gitaar en loop naar haar kamer. Ze zit op haar bed naar de tekening te kijken. Ik ga voor haar op te grond zitten en begin wat te spelen op de gitaar.

Oh honey, I don't want to make you sad
I don't want to make you cry.
Oh honey, just take my hand
So I can take you up into the blue sky

Ik zing nog een poosje door. Faiths ogen beginnen weer te glanzen. Ik ga naast haar zitten. 'Luister, ik weet niet wat er is gebeurt, of wie zijn schuld het is. Maar ik ken mijn vader ook niet. Hij wil geen contact meer met mij. Het enige wat ik wil zeggen, is dat ik je graag wil helpen.' Ik wil opstaan en weglopen, maar Faith pakt mijn arm vast. Ze staat op en dan staan we roerloos tegenover elkaar. Ik kijk in haar groene ogen. Voorzichtig wil ik haar vastpakken en haar knuffelen, maar dan vliegt de deur open. 'Mensen, we moeten gaan! er is weer een persconferentie!' Faith fluit op haar vingers en Demon komt aangelopen. Ze maakt hem vast aan zijn riem en we lopen samen naar buiten. We proberen zo onopvallend in het gebouw te komen waar we moeten zijn maar we worden opeens bestormd door allemaal fans.

Faiths pov:

*flits*
'Wat is er gebeurt meisje?' 'Hoe heet je?' 'Waar is papa?' murmel ik. 'Hoe voel je je?' Om me heen klinkt gegil.

Alle fans gillen om een handtekening van Justin.

*flits*
'Waar is papa?' vraag ik nog een keer. Niemand geeft antwoordt. om me heen hoor ik auto's en sirenes.

Demon begint hard te blaffen als hij merkt dat ik wankel.

*flits*
'Waar is papa?' roep ik paniekerig. Dan zie ik opeens een brancard met een doek eroverheen naast me.

Justin merkt dat er iets mis is en loopt bezorgd naar me toe terwijl hij probeert om me te beschermen van de fans.

*flits*
Een hand valt onder de doek vandaan, en ik herken de ring om de bleke vingers.

Ik begin te hyperventileren. Justin kijkt me onderzoekend aan, tilt me op en brengt me naar binnen. 'Wat is er?' vraagt hij als hij door de fans probeert te komen. Ik probeer uit te leggen wat er is, maar er komt geen woord uit mijn keel. Ik voel me duizelig en misselijk. Mijn hart klopt pijnlijk in mijn keel. Als we binnen zijn streelt hij zacht door mijn haren. Een paar mensen komen aangerent met EHBO koffers en trekken Justin weg waarna ze mij gaan controleren. Ik krijg langzaam mijn ademhaling onder controle. De EHBO mensen gaan weer weg. Ik zit rillend en ineengedoken op de stoel. Ik staar emotieloos voor me uit en dan pakt Justin me vast en knuffelt me. Op het moment dat ik zijn geur ruik begin ik te huilen. Hij voelt als een persoon die ik kan vertrouwen, aan wie ik alles kwijt kan. En ik ken hem nog maar net.