~Shop till you drop~
We liepen naar mijn moeders auto,
‘Mam, mag ik rijden?’ Ik had de vorige vakantie al mijn rijbewijs gehaald, dus dat scheelt.
‘Tuurlijk mag dat.’
Ik stapte in de bestuurderszetel. ‘Je moet me wel vertellen waar we heen moeten.’
‘Dat lijkt me wel handig als we willen gaan winkelen.’
‘En mam, niet Rodeo Drive.’
Ze lachte schaapachtig, dat was ze dus wel van plan. Een halve glimlach verscheen op mijn gezicht en licht schuddend met zijn mijn hoofd startte ik de auto.
Ik rijde de parkeerplek uit en over de het pad naar de weg.
‘Je vindt die Logan wel leuk, of niet soms?’vroeg mijn moeder.
‘Ja,’zei ik terwijl ik op mijn lip beet.
Ze schonk me een kleine glimlach.
Niet veel later waren we in het winkelcentrum beland.
Ik had heel nodig een paar jurken nodig. We liepen de Abercrombie & Fitch binnen. De aroma van de parfum kan je letterlijk te gemoed.
Na teveel winkel later en teveel tassen om vast te houden en veel perfecte jurken. En niet te vergeten een geplunderde bankrekening.
Maar dat gebeurt eigenlijk altijd als ik naar huis ga winkelen.
‘Nou, we kunnen voorlopig wel even vooruit met onze voorraad kleding,’zei ze met een lach.
‘Ze dat wel mam.’zei ik terwijl ik de auto uitparkeerde en de parkeerplaats uitreed.
Reageer (1)
K wil dat kleedje ook!
1 decennium geleden