~Forever and Alway Going for a Walk~

Na gedoucht en omgekleed te zijn liep ik naar mijn bed en sloot mijn ogen. En viel in een vredige slaap.
Zonnestralen voelde ik op mijn gezicht stralen, ik strekte me uit en opende mijn ogen, ik keek op mijn klok op mijn nachtkastje, 8.33. Ik was helemaal niet meer moe. Ik had nooit last van een jetlag.
Misschien zou ik wel een rondje gaan joggen. Ik stapte uit bed en liep mijn inloopkast in op zoek naar een joggingpak. Die ergens in een la lag, niet veel later had ik hem gevonden en kleedde me aan en ging me wassen. Ik pakte mijn portemonnee en stopte die in mijn zak. Ik deed een staartje in mijn haar en keek even naar de spiegel, ik had nooit veel make-up nodig. Ik spoot nog even parfum op en nam mijn I-pod mee voordat ik naar beneden liep. Mijn vader zat beneden tv te kijken. Ik liep naar de woonkamer.
‘Goede morgen pap,’zei ik en gaf hem een zoek op zijn wang.
‘Ik ga even joggen,’
‘Is goed.’zei hij.
Ik liep de woonkamer uit, de vol lag met dozen. Naar de hal, die netter was. In het midden stond er en tafel met een bloemstuk erop die mijn moeder gister had zitten maken.
Ik koos een nummer uit en deed de oortjes in.
Ik liet de deur uit, langs de voortuin en jogde zo de stoep op.