Lees gewoon.. Dan begrijp je het wel.


[24april2009] Tnx voor reactie's voel me erdoor veel beter (raar maar waar), heb er met mijn mama over gepraat en moet het een paar dagen 'uittesten' en als het me niet aanstaat mag ik bij me papa gaan wonen. En moet proberen hem geen klootzak te vinden..

My story
17 April 2009

Gegroet aan wie dit leest.,
Ik zit in mijn kamer me wat te vervelen.. Te wachten tot mijn mama en haar vriendje eindelijk eten gaan halen of wat maken. Ja haar 'vriendje' sinds hij er is voel ik me alleen. Niemand kijkt meer naar mij om. Ik hoor onder de deur open gaan en ren naar onder, ik zat zowat te verhongeren had de godganse dag niks gegeten. Ja wat wil je als je alleen thuis zit met je broer? Ik eet zuchten terwijl mijn broer idioten opmerkingen maakt en mijn mama onozel doet met haar vriendje.. Ik zucht onhoorbaar en eet verder en negeer de verdere opmerkingen. Tot mijn mama zegt : "Hij komt volgende maand bij ons wonen!" Ik stik zowat in mijn eten en zeg niks. Ze luistert toch niet naar mjin mening als ik 'nee' zou zeggen. Als zij maar gelukkig is. Ik eet mijn voedsel op en ga dan terug naar boven. ik verwachte dat mijn mama zou roepen "kom terug zitten!" ofzoiets.. Maar ze lachen juist.. Nog voordat ik in mijn kamer ben rollen de tranen over mijn wangen. Ik voel me veraden en alleen. Alleen, zo voelde ik me vaak sinds ze een vriendje had. Ze zou het nog niet eens merken als ik me zou snijden ofzo.. Ik zuchte en pakte mijn passer. 'zou ik het doen? zou het echt de pijn verminderen in mijn hart?' Spookte er door mijn hoofd heen. Ik zette de punt tegen mijn pols en slikte. 'waar ben ik mee bezig? moet ik aandacht krijgen door mezelf te snijden?' zulke gedachtens vulde mijn hoofd. 'Beter zo dan geen' Ik snikte en sneed met de passer punt in mijn pols. Ik voelde me eigenlijk wel beter, maar ook raar. Ik zuchte, als ik me nu al snij omdat hij gewoon hier af en toe is hoe gaat dat dan zijn als hij hier woont? Mijn tranen blijven komen. 'Ik ga gewoon bij mijn papa wonen' denk ik. Maar wat moet ik hem dan zeggen?
"Ja, mama heeft iemand in huis gehaald en ik kan er neit mee leven omdat ze zich idioot en kinderachtig gedraagt.." 'Sommige zullen wel denke dat het leuk is om zo een moeder te hebben, maar dat is het echt niet' Met die gedachten val ik in slaap. Ik hoop eigenlijk niet meer wakker te worden maar dan laat ik mijn vrienden achter en de mensen die om mij geven.. Allemaal vanwegen mijn mama die een wild vreemde voor mij in huis haalt..


Ik schreef dit voor begrip, en voor als iemand weet wat ik kan doen.. Want ik overleef dit niet echt..

Reageer (3)

  • Chiyo

    Hee, ik heb ook een stiefpa en ik mag hem niet. Dat is juist gewoon de ultieme manier om hem helemaal te pesten enzo. Hij ziet het als vriendelijkheid, omdat je denkt dat je hem alleen maar "plaagt". x'D
    Maar toch. Ik vind het prettig om mijn moeder gelukkig te zien. Ik ken die man ook echt al wel een jaar, dus ik heb ook echt aan hem kunnen wennen, al is het bij mij op een nogal vreemde manier gegaan. (soort partnerruil gebeuren) Daardoor heb ik niet echt een periode gekend waarin mijn moeder "alleen" in huis was. Ik heb altijd met mijn vader en moeder gewoond of met mijn moeder en haar vriend.
    Je kunt zoals ik een jaar lang dwars zijn en dan uiteindelijk de rust en vrede vinden met die man, omdat je aan hem gewend raakt.
    Ik voel me ook vaak in de steek gelaten door mijn moeder. Gewoon omdat ze zoveel aandacht heeft voor haar vriendje. Maar als je nagaat dat zij net zo verliefd is op hem als jij op die ene jongen van school of het busstation, zal het allemaal best wel meevallen.
    Aandacht vragen kun je eigenlijk alleen letterlijk. Zoals: "Mam, zullen we een keer naar de stad gaan?" of: "Hee, mama, wat dacht je van een avondje met z'n tweeën uit eten te gaan." of letterlijk: "Mama, ik mis je. Kunnen we weer een keer samen iets gaan doen net als vroeger?" Dat kun je best vaak vragen. Mama's vinden dat leuk. Natuurlijk zal ze ook nog haar werk hebben en daarom niet altijd tijd, maar het hoeft ook niet iedere week. Je kunt ook gewoon afspreken dat je één keer in de maand iets met haar gaat doen, al is het een spelletje spelen. Daar kan zelfs je stiefpa bij zijn, dan leer je hem ook beter kennen.
    Persoonlijk ben ik iemand die altijd zijn woordje klaar heeft tegen mensen en ook altijd flauw zit te doen. Onder Triviant gaan plagen met aftellen, bijdehand gaan doen of heel sarcastisch een fout antwoord geven.
    Dat houdt de sfeer erin en soms kun je zelfs om je eigen debiele acties lachen.
    Je bent een puber. En pubers zijn gekke mensen (yaay). Ze hebben aandacht nodig, dat is een feit, maar soms moeten ze het gewoon net iets duidelijker maken. De een heeft wat meer aandacht nodig dan de ander.
    Ik heb één voordeel, mijn relatie met mijn broertje is verbetert. Vroeger konden we amper met elkaar in één kamer zitten. Nu zitten we samen op één kamer muziek te luisteren of plof ik op zijn bed met mijn laptop, terwijl hij op zijn eigen pc bezig is.
    Broer(tjes) zijn op zich best wel lol als je iets hebt gevonden waarmee je op een lijn zit of waarin hij beter is en niet erg vindt om je mee te helpen. Dat vindt ie leuk.
    En dat was mijn hele lulverhaal.
    Als je wilt praten, kun je alles tegen mij vertellen. Ik ken de situatie goed. Ik ben er het afgelopen jaar doorheen gegaan en ben eindelijk op het niveau dat ik weer normaal met iedereen om kan gaan x'D
    XxX Doo(K)

    1 decennium geleden
  • CupcakeQueen

    Je zult zien, volgens het boekje hoor je altijd gelijk de vriend van je moeder of de vriendin van je vader te haten, maar hé, regels zijn er om te breken! Op een gegeven moment, zullen jullie het waarschijnlijk wel met elkaar gaan vinden. Een stiefvader kan in de meeste gevallen geen vader vervangen, maar hij kan wel een beetje de plaats delen. Je zult zien, zolang jij met de instelling staat, dat het een rotzak is, komt er niet veel verbetering tussen jullie. Maar als je tenminste probeert, om met hem om te gaan, zal hij dat merken. En ik denk dat hij best begrijpt dat het moeilijk voor je is.
    Succes


    x

    1 decennium geleden
  • LustCaution

    ooooh wat erg!:O
    het is heel rot voor je enzo en ik snap dat je je gepasseert voelt maar...
    waarom gun je je moeder het geluk van een relatie niet?
    is die man zo irritant ofzow?
    geef hem een kans!
    ik zou graag willen dat mijn moeder weer gelukkig was met iemand!
    ze heefd het zo moerlijk:eerst heefd ze een kind verloren(mijn broertje,nog voor ik geboren werd)toen kreeg ze zoon probleemkind als ik en een paar jaar terug is ze nog geschrijden ook!
    mijn pa heefd nu een vriendin uit tirol(ze kan alleen Duits en ItaliaansxD)en hij is veel gelukkiger nu!
    ik snap dat het moerlijk is maar denk ook aan het geluk van je moeder!
    en als je aandacht wil moet je jezelf niet gaan snijden maar moet je met je moeder praten en gewoon zeggen dat je vind dat ze te wijnig aan jou denkt!
    xx

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen