013

"Vind je de film wel leuk?" vroeg Rosalie zachtjes. Ik knikte en hield mijn ogen gericht op het scherm. Ik merkte gewoon dat Rosalie naar me aan het kijken was. "Wat?" vroeg ik zachtjes terwijl ik haar aan keek. "Je zit nogal.. Ja hoe zal ik het zeggen?" zei ze. "Euhm zeg het op de manier zodat ik het begrijp" fluisterde ik. Dames! Wees eens stil!" siste een man achter ons. Rosalie en ik moesten beide lachen dus ik keek snel de andere kant op zodat ik niet keihard begon te lachen. Toen de film afgelopen was liepen we de zaal uit. "Zeg jullie waren wel vervelend!" zei de man die ons tijdens de film ook al aansprak. "Zeg jij was vervelend, want jij verstoorde ons gesprek" zei Rosalie arrogant en ze keek de man recht in zijn ogen aan. "Euhm ja,ja" stamelde hij en hij liep snel weg. "Watje" mompelde Rosalie. Ik keek haar lachend aan. "wat?" vroeg ze verbaasd. "Weetje, je valt best mee, ik vond je eerst een bitch, maar eigenlijk mag ik je wel" zei ik met een grijns. "Gelukkig maar, ik mag jou ook" zei ze lachend. We liepen samen de bios uit en gingen naar de auto. In de auto keek ik op mijn mobiel en zag dat ik drieentwintig oproepen gemist had. "Wow, allemaal gemiste oproepen van Alice" zei ik lachend. Rosalie begon keihard te lachen. "Dat kind weet niet wat er aan de hand is" zei ze terwijl ze nog steeds in een deuk lag. We reden snel weg, op naar Forks.

Toen we bij de Cullens aan kwamen stormde Alice direct naar buiten. "En waar zijn jullie geweest?" riep ze boos. "In Port Angeles wezen winkelen" zei Rosalie nonchalant en ze liep naar binnen. Ik liep snel achter Rosalie aan maar voordat ik naar binnen kon lopen, stond er iemand in de weg. "Jij bent snel" mompelde ik terwijl ik Alice aan de kant duwde. Althans, aan de kant probeerde te duwen want Alice bleef gewoon staan. "Hoe kun je?" riep Alice. "Zo moeilijk was het ook weer niet. Wil je nu aan de kant gaan?" vroeg ik ongeduldig. Alice keek me boos aan. "Ja wat?" vroeg ik. "Jij! Jij!..." begon Alice. "Ja ik.. Wat ik?" vroeg ik. Alice haar ogen werden donkerder. Ik keek haar recht in haar ogen aan, en liep toen langs haar heen. Emmett en Jasper zaten verbaasd naar ons te kijken, en Rosalie stond te lachen. "High five!" zei ze terwijl ze haar hand op stak. Ik sloeg tegen haar hand aan. "Overloper" siste Alice die langs me heen liep. "Jij moet eens normaal doen Alice" zei ik. Iedereen draaide zich verbaasd om naar mij. "Zeg jij" riep Alice. "Ja zeg ik ja!" antwoordde ik boos. "Alleen omdat ik met Rosalie weg ging vandaag hoeft het nog niet te betekenen dat ik een overloper ben!" riep ik. "Nou, eigenlijk ben je wel een overloper, want je was eerst bevriend met Embry, en je bent overgelopen naar Edward" zei Alice. Ik keek haar heel boos aan. "Jij bent echt ziek, weet je dat wel?" riep ik en ik liep naar boven, richting Edward zijn kamer. Ik liet me zakken op Edward zijn bed en staarde naar het plafond.

"Zo, ruzie met Alice begreep ik" zei Carlisle terwijl hij de kamer in kwam lopen. Ik ging overeind zitten en knikte. "Negeer Alice maar, soms is ze iets te enthousiast over iets, en als iemand haar plan dan in het water gooit, is ze nogal chagrijnig" zei Carlisle lachend. "Morgen is het waarschijnlijk wel weer over" vervolgde hij. "Gelukkig" zei ik terwijl ik op stond en naar Edward zijn bureau liep. Ik pakte en schoolschrift en bladerde er in. Ineens bleef mijn vinger haken aan de bladzijde. Mijn vinger begon te branden. Ik keek naar de pleek waar ik bleef haken en zag daar een paar druppels bloed opwellen. Ineens vloog de deur open, en ik keek recht in de ogen van Edward. Hij keek nogal hongerig naar me. De rillingen liepen over mijn rug. Wat gebeurd hier?