Paramore and Amy [1]
Toen we eenmaal in de supermarkt waren, liep ik gewoon wat rond te dwalen. Er was niet veel volk. Meestal als ik meeging liep het over van de schreeuwende kinderen en wankelende oudjes. Nooit waren er mensen van mijn leeftijd, nooit zag ik iemand die ik kende. Toen ik plots een gang insloeg liep er iemand tegen mij aan. 'Kun je niet uitkijken!' schreeuwde ik. Ik keek kwaad naar het meisje dat tegen me was gelopen. 'Sorry.' Zei het meisje snel. Ze had mooie groene ogen en rood oranje haar dat vanonder haar kap uitstak. Nog geen seconde later had ik door tegen wie ik juist had geschreeuwd. Mijn ogen groeiden en mijn mond viel open. 'Het is Hayley Williams!' ging het in mijn hoofd. Ze nam me snel vast en legde haar hand voor mijn mond. 'Alsjeblieft niet gillen.' fluisterde ze in mijn oor. Ze liet me weer voorzichtig los en ik haalde diep adem. 'Wat doe jij hier in zo'n kleine supermarkt? Is er niemand die inkopen voor jullie doet?' vroeg ik verbaasd. 'We doen bijna altijd zelf onze inkopen.' antwoordde ze met een klein lachje om haar mond. Ik staarde even in Hayley haar ogen en werd wakker geschud door een hand die op mijn schouder werd gelegd. Ik draaide me snel om en zag Jeremy Davis staan. Mijn ogen groeiden weer, maar voor ik iets kon zeggen zei Jeremy tegen Hayley. 'Waarom leer jij altijd de mooie meisjes kennen?' Ik keek even naar hem en gaf hem dan snel een knuffel. 'Laat maar zitten, ze vind me toch leuker.' zei Jeremy snel. Ik lachte even lief naar hem, maar draaide me dan weer naar Hayley. 'Hé, was jij niet op ons vorig concert? Ik heb het gevoel dat ik je al eens eerder heb gezien.' 'Ja, je hebt me een handtekening gegeven.' zei Ik met een grote lach op mijn gezicht. 'Nu je het zegt, was zij niet dat meisje waarvan je zei dat ze een mooie lach had?' Vroeg Jeremy plagerig aan Hayley. 'Jeremy!' Riep ze snel. Ze keek verlegen weg en ik zag haar blozen.'Jammer dat ze al voor mij heeft gekozen, hé Hayley.' Plaagde Jeremy haar nog wat meer. 'Wie zegt dat? Misschien heb ik gewoon een boordje met "Kick Me" op je rug geplakt.' Zei ik snel. Hij staarde me even aan en probeerde dan met zijn armen te voelen of er iets op zijn rug hing. 'Hoe noem je eigenlijk?' Vroeg Hayley plots.
Reageer (3)
Cool, ik ga de rest ook lezen
1 decennium geledenvet gaaf jij kan eght goed schrijfen!!!!
1 decennium geledenSchitterend !!
1 decennium geleden