1.6 De Aankomst

Een klein halfuurtje later besloten Del en Jolien om naar boven te vertrekken. Met een arm rond Joliens schouder vertelde Del lachend hoe hij eens van een bar gevallen was tijdens een concertje. Het was een oude gewoonte om midden tijdens een liedje met zijn gitaar op de bar te springen, iets wat best wel gevaarlijk kon zijn als je naast de bar zou springen. Dat was dan ook gebeurt en voor hij het wist, had hij op een fan gelegen. Pijnlijk, maar heerlijk om na te vertellen aan fans en vrienden. Voor Joliens kamerdeur bleven ze stilstaan, klaar om elkaar welterusten te wensen.
‘Nou, slaapwel’, zei Del liefjes.
‘Hetzelfde’, was Joliens zachte antwoorden. Aarzelend legde Del zijn armen rond Jolien, om haar een zachte knuffel te geven. Na een tweetal seconden liet hij haar weer los en gaf hij haar een kusje op de wang. Jolien keek even verlegen naar haar voeten, waarna ze al geeuwend de sleutel in het sleutelgat stak.
‘Hé, bedankt nog… Voor het geruststellen en zo’, zei Del fluisterend, waarna hij zich omdraaide en naar zijn eigen kamer liep.
‘Graag gedaan’, glimlachte Jolien voordat ze haar kamer betrad. Eenmaal binnen zag ze dat het licht al uit was en Kirsten al onder de dekens lag. Stilletjes sloot Jolien de deur achter haar en ging ze in haar eigen bed liggen. De rust had ze zeker nodig, want om half acht zou ze alweer aan de ontbijttafel moeten zitten.