I now pronounce you husband and wife [SA Miyavi]

You may kiss the bride

Miyavi pov:

'Chiba-kun! Niet doen!' piepte iemand. Grinnikend keek ik op. De jongens van Naitomea waren net klaar met een shoot en Yomi had een meisje op zijn rug zitten. Hij draaide rondjes en ze verstopte haar gezicht in zijn nek. Dit vond ze overduidelijk eng. Dat zou ik ook best wel vinden eerlijk gezegd. Yomi met zijn 1.55 meter zat al bijna aan de grond en het meisje op zijn rug was overduidelijk een kop groter. Dat ventje had toch best veel kracht.
'Jawel!' zei hij blij en sprong op een of ander blok.
'Zet me neer!'
'Chiyo-chan, je stelt me teleur. Eerst gaan we samen bungeejumpen, wat overigens nog eens jouw idee was ook, daar sta je superrustig te doen, terwijl Ni~ya bijna in zijn broek scheet van angst en vervolgens zit je op mijn rug en vind je het eng.'
'Laat me even denken waarom ik dit ook alweer zo eng vond. Oh ja! Misschien omdat je me toen we nog klein waren ook tachtig keer liet vallen op een vakantie, omdat je per sé aan iedereen moest laten zien hoe sterk je was.' Wat een melige discussie was dit!
'Maar nichtje! We waren toen klein en jij trok altijd aan mijn haar.'
'Jij wilde toch een J-rock kapsel? Ik toupeerde het alleen voor je,' zei ze onschuldig.
'Oké, dat is waar!' zei Yomi opgewekt en zette haar neer. Ze haalde opgelucht adem en haalde Yomi toen onderuit. Ik lachte om het verbaasde gezicht van Yomi. Ze draaide zich om en keek recht in mijn ogen. Mijn hart sloeg over en ik wist even niet eens dat ik er nog een had, totdat hij bijna mijn borst uit klopte. Grote, groene ogen. Heel apart... Opeens kwam ze op me afgerend met een speelse grijns. Ze duwde me onderuit. Zo, dat meisje was nog sterk ook! Een vechtertje. Ik lag op de grond en ze pinde mijn armen boven mijn hoofd.
'Dus jij waagt het mijn kleine neefje zomaar uit te lachen?!' zei ze gespeeld boos. Er twinkelden lichtjes, die als kaarsen leken te flakkeren, in haar ogen. Ik glimlachte breed.
'Wat was je er van plan aan te gaan doen?'
'Je om iets anders te laten lachen!' zei ze. Met haar vrije hand, begon ze in mijn zij te prikken en te kietelen. Ik giechelde. Hier kon ik dus echt niet tegen! Ik voelde iets in mijn onderbuik kriebelen. Nee, hou je in, dacht ik. Toch had ik niet het gevoel dat het dat betekende. Het was iets anders. Iets... lievers? Ach, ik liet me gaan en nu lag ik hier als een oversekste puber te giechelen.
'Al genoeg gelachen?' vroeg ze en liet mijn handen los.
'De lol begint pas net!' zei ik en duwde haar op haar rug. Nu was het mijn beurt om haar te pesten. Ik begon haar te kietelen en haar gegiechel overstemde alles. Ze probeerde hulpeloos weg te kronkelen. Oké... nu werd ik misschien toch wel een beetje opgewonden...
‘Chiyo-chan! Zit die arme Miyavi niet zo te pesten. Je geilt hem helemaal op.’ Ze keek met onschuldige oogjes naar Yomi en ik begon te lachen.
‘Oké… wat is jullie relatie tegenover elkaar nu eigenlijk?’ vroeg ik aan ze.
‘Dit is mijn allerschattigste, helaas wat oversekste-’
‘Familietrekje,’ viel Yomi haar in de rede. ‘Jij bent net zo erg!’
‘Oké, oké. Hij is dus mijn neefje!’
‘En jij mijn schattige nichtje!’
‘En ik ben wel drie dagen ouder!’ zei ze en stak haar tong uit.
‘Doe niet, straks wil Miyavi die nog in zijn mond hebben.’
‘No problem,’ zei ze en trok me naar haar toe. Ik keek haar even nieuwsgierig aan, maar voelde toen haar lippen al op de mijne. Ik voelde hoe ze lichtelijk glimlachte in de zoen. Ik voelde een rust door me heengaan. Een rust die ik nog nooit had gevoeld. De zoen was teder, heel anders dan waar ik dacht van te houden. Mijn hart leek in een roes te verkeren, net als mijn hoofd. Heerlijk gewoon. Ze trok voorzichtig terug. Met een hand streelde ik haar wang.
‘Wat ben jij?’ vroeg ik. Wat een stomme vraag, maar het klopte allemaal niet. Ze grijnsde.
‘Ik? Je toekomstige vriendin misschien?’ Mijn hart maakte een sprongetje en ik sloot haar in mijn armen.
‘En dan verklaar ik jullie nu man en vrouw, u mag de bruid kussen,’ zei Yomi plechtig.