Chapter 3. Surprises

Justins pov:

Een paar maanden zijn voorbij, en ik heb Mystery nog steeds niet gevonden. Ik heb zelfs geen bericht teruggekregen. Vanavond geef ik een concert in Miami. De hoop dat Mystery komt heb ik niet. Wekenlang heeft mijn twitter gestaan op "Finding Mystery" wat nu is vervangen door "Making me ready for the concert. Hoping much of you guys will come ". 'Justin, kom je? we zijn een beetje laat,' roept mijn moeder. Ik trek mijn schoenen aan en ren naar beneden. We stappen in de auto en rijden naar de concertzaal. Daar staan allemaal fans op me te wachten. Ik deel een paar handtekeningen uit en loop dan naar binnen. Usher komt op me af. 'Oké, voor het geval dat Mystery...' 'Usher, Mystery komt niet langs,' onderbreek ik hem. 'You never know, boy,' zegt hij met twinkelende ogen. 'Als ze langs komt, moeten jullie wel een duet kunnen doen. Zullen we Overboard voorbereiden? Doen we daarna een solo van haar, en dan kun jij nog een liedje voor haar zingen.' Ik knik lusteloos. 'Goed, dan gaan we nu soundchecken.' Ik loop achter Usher aan.

*die avond*

Na het derde nummer dat ik heb gezongen, vallen opeens alle lichten uit. Mensen in de zaal gillen. Dan klinken er de eerste noten van overboard en een lichtstraal valt op de piano die er opeens staat. Daarachter zit een meisje met een masker. Ze begint te zingen en ik herken haar als Mystery. Als het refrein begint vergeet ik bijna mee te zingen. Ik loop zingend naar de piano toe. Het meisje achter de piano lacht naar me. De sfeer die om ons heen hangt is bijna magisch. Nadat de laatste paar noten zijn gespeeld staat ze op. Haar groene ogen kijken diep in de mijne. Ik weet mijn blik van haar los te trekken en keer me naar het publiek. 'Ladies and gentlemen! Mystery!!!!!' Het gegil en gekrijs wat ik daarna hoor maakt me bijna doof. Mystery zwaait naar het publiek. 'Would you like to play something for us?' zei ik. Ze knikt en gaat achter de piano zitten. Haar vingers glijden over de toetsen en het wordt direct doodstil.

It happened again.
You told me what to do
You said I’m not the one
And then you left
You were walkin’ away for your problems
Cuz’ you want the perfect life
It’s never your fault
It’s always mine
And I screamed

Boy, this isn’t a fairytale
And, your not a prince on a white horse
I said
Boy, this isn’t a fairytale
I’m not a princess who needs to be rescued
Just open your eyes
And see the real you

You picked up the phone
When I called you
I wanted to excuse myself
You’re my everything
Cuz’ I thought we were meant together
And I just couldn’t see
That we aren’t one
That we just don’t fit, together
A voice yelled

Girl, this isn’t a fairytale
And, he’s not a prince on a white horse
It said
Girl, this isn’t a fairytale
You’re not a princess who needs to be rescued
Just open your eyes
And see the real you

Then I saw
I wasn’t perfect
But if he wants
The perfect girl
Then he needs to pay Barbie

I walked to you house
And I rang the bell,
I felt free but nervous as well
You opened the door
And looked me in the eyes
And I felt weaker in my knees
The voice talked to me
And I told him the truth
I was whispered

Boy, this isn’t a fairytale
And, your not a prince on a white horse
I said
Boy, this isn’t a fairytale
I’m not a princess who needs to be rescued
Just open your eyes
And see the real you

Boy, this isn’t a fairytale
And, your not a prince on a white horse
I said
Boy, this isn’t a fairytale
I’m not a princess who needs to be rescued
Just open your eyes
And see the real you

Iedereen begint te juichen en te klappen. Mystery komt lachend naast me staan. Als ik weer wil beginnen met praten hoor ik een harde schreeuw en er springt een meisje op het podium. In haar hand heeft ze een pistool. In het publiek gillen mensen verschrikt. 'Blijf uit de buurt van Justin,' gromt ze naar Mystery en ze heeft een wilde blik in haar ogen. Mensen van de security rennen het podium op. 'Een stap dichterbij en ze is dood. Tijdens het nummer was ik achter Mystery gaan staan. 'Loop langzaam achteruit, Bieber, dan zal haar niks overkomen.' 'Op nu duik je op de grond,' fluister ik eerst, en zet dan een paar stappen naar achteren. 'Zo, we gaan even praten,' lacht het meisje gemeen. Ik sein naar de security. Het meisje loop naar Mystery toe en richt het pistool op haar. 'Nu!' roep ik. Een knal klinkt, Mystery duikt op de grond en de security springt met z'n allen op het meisje, dat hysterisch begint te krijsen. Ik zie hoe het meisje wordt weggehaald en wil me dan weer op Mystery richten. Maar die is er niet meer. Zoekend kijk ik om me heen. Ze is weg.