Chapter #10.

# Ashley

’Komaan jullie waren zó aan het flirten!’ hoor ik Riley’s stem buiten het huisje. ’Écht niet’ antwoordt Taylor die de deur opent. ’Oh heb je een vriendinnetje gevonden?’ vraag ik lachend. ’Hadden we het tegen jou?’ Taylor kijkt me met haar armen gekruist aan. Ik zucht diep. ’Nee gok ik?’ Ik sta op en loop naar mijn kamer. Ik loop voor de kast en kies voor een donkerblauwe baggybroek en een los wit T-shirt dat één schouder bloot laat. Dan trek ik witte nike’s aan en ik bind mijn haar samen in een losse staart, waar de plukken haar uitsteken. In mijn tas smijt ik twee handdoeken, een pakje koekjes en een grote fles water. ’Zie je’ mompel ik wanneer ik voorbij Riley en Taylor kom.
’Woow rustig’ hoor ik wanneer ik op de grond val. Ik wrijf pijnlijk over mijn hoofd en kijk geïrriteerd op. ’Kijk toch uit’ mompel ik. De jongen kijkt me verbaasd aan en nu pas valt me op hoe mooi hij is. Eigenlijk valt het me nu pas op dat het een jongen is. ’Sorry?’ Hij kijkt me verbaasd en lichtjes kwaad aan. ’Sorry zo bedoelde ik het niet’ antwoord ik snel. ’Ik ben nogal-‘ ‘Slechtgezind?’ ‘Zoiets’ knik ik. Hij steekt zijn hand naar me uit en ik neem hem dankbaar aan. ’Dankje, maar ik moet naar de les. Ik zie je nog wel?’ vraag ik. Hij knikt en ik loop verder. ’Hé!’ Verward draai ik me om. ’Ja?’ vraag ik. ’Dankje.’ ‘Euhm..’ ‘Dat je me niet behandeld als een beroemdheid en tegen me durft te snauwen’ grinnikt hij. ’Wacht jij bent-‘ ‘Joe Jonas.’ Ik kijk hem even schuin aan. ’Van Jonas Brothers?’ Ik schud langzaam mijn hoofd. ’Ooh this is an S.O.S. don’t wanna second guess this is the bottom line it’s true..’ begint hij te zingen. Ik knik zachtjes. ’Heb ik wel eens van gehoord’ zeg ik en ik draai me om. Ik begin verder te wandelen en voel hoe hij me nastaart. ’Je klinkt niet slecht by the way’ zeg ik nog terwijl ik verder wandel. ’Dankje!’ roept hij me na en ik steek mijn hand op.
De rest van de les moet ik de hele tijd stiekem lachen. ’Jij bent goed gezind’ zegt Megan geïrriteerd. ’Mag dat niet misschien?’ vraag ik. Ze haalt haar schouders op. ’Wat jij wilt, maar denk maar niet dat ik ga vragen waarom. Ik heb belangrijkere zaken aan mijn hoofd.’ Ik kink. ’Dansen.’ ‘Nee, de Jonas Brothers’ antwoordt ze met een geniepige lach. ’Hoezo?’ vraag ik meteen. ’Ze zijn hot, bekend en Taylor ziet Kevin zitten. Redenen genoeg.’ Ze neemt haar tas op en wandelt langzaam naar buiten. Dit kan niets goeds voorspellen.
’Oh jij bent hier’ zegt Taylor wanneer ze bezweet ons huisje binnenkomt. ’Ook hallo sunshine. Ja ik ben ook hier. Moet ik misschien weggaan?’ ‘Als dat gaat.’ ‘Not gonna happen’ Ze grijnst eens stiekem en wandelt dan naar de koelkast. Ik lach ook even en neem dan nog een hap van mijn appel.
’Ik ben dood’ zegt Riley en ze laat zich in de grote tweepersoonszetel vallen. ’Nja minder concurrentie voor ons’ grijnst Taylor. ’Ik heb in geen tijden zo hard gedanst, wat zeg ik: ik heb nog nooit zo hard gedanst.’ Ze zucht en kijkt naar Taylor die net een slok water wil nemen. ’Ah ah, pak je eigen water maar’ zegt die. ’Sadist’ zucht Riley. ’Hier’ zeg ik en ik gooi mijn flesje water naar haar toe. ’Dankje’ zegt ze verbaasd. ’Hé ik ben niet zo’n bitch als Megan hoor, mocht je dat denken.’ ‘Nee ze is gewoon een slap aftreksel’ zegt Taylor serieus. Ik gooi lachend een kussen naar haar dat ze handig opvangt. Ze steekt haar tong naar me uit en gaat in de zetel tegenover me zitten.