011

Edward en ik hadden het heel gezellig gehad vanavond. En Edward bleef me maar complimenteren met hoe mooi ik eruit zag. "Hou nou op" bloosde ik. "Moet je er maar niet zo leuk uitzien" zei Edward terwijl hij zachtjes een kus op mijn mond drukte. Edward bepaalt altijd wanneer we zoenen, of zo. Maar eigenlijk, ik vind het wel best. Edward keek me grijnzend aan. "Wat?" vroeg ik verbaasd. "Je ziet er leuk uit" zei hij en hij stapte uit de auto. Hij liep naar mijn kant toe en hield de deur voor me open. "Zo je bent een echte heer" zei ik lachend. "Klopt, en daarom geef ik je ook die complimentjes" zei hij lachend. Ik gaf hem een stoot tegen zijn arm, maar volgens mij voelde hij er niks van. Ik daar in tegen wel. Mijn hand begon te tintelen, maar ik negeerde het. "Kom" zei ik en ik liep richting het huis. "Blijf je slapen?" vroeg Edward ineens. Ik begon te gillen. "Wo relax, ik ben het" zei hij lachend. "Ik had je niet aan horen komen" mompelde ik terwijl ik begon te blozen. "Maakt niet uit" zei Edward en hij drukte een kus op mijn voorhoofd. We liepen het huis binnen, en de spanning was om te snijden. Edward keek verbaasd om zich heen. "Wat is hier gebeurd?" vroeg Edward verbaasd. "Niks" zei Alice snel en ze ging liep snel weg. Edward keek naar Jasper en die haalde zijn schouders op. "Kom we gaan naar boven" zei Edward. Hij pakte mijn hand en trok me mee. Jasper keek ons grijnzend aan en ik begon te blozen. We liepen Edward zijn kamer in. "Oke wil je je even omdraaien?" vroeg ik. "Hoezo?" vroeg Edward verbaasd. "Doe nou maar" commandeerde ik. "Ja baas!" zei Edward lachend en hij draaide zich om. Ik pakte snel mijn trainingsbroek die ik vanmiddag had gekocht en trok die aan. Ik trok ook een nieuw, simpel shirtje aan, want ik word echt gek van die jurk. "Draai je maar om" zei ik en Edward draaide zich om. "Ooh, je moest je omkleden" zei hij lachend. "Jup" antwoordde ik. "En ik mocht dat niet zien?" vroeg Edward plagend. Ik begon -alweer- te blozen.

"Blijf je nou slapen?" vroeg Edward. Ik keek hem raar aan. "Geen spullen" zei ik terwijl ik een slok van mijn cola nam. "Alice heeft wel wat, wacht hier maar" zei hij en hij liep weg. Volgens mij zocht hij gewoon een manier om naar Alice toe te gaan, want hij wil weten waarom er zo'n rare sfeer hing toen wij thuis kwamen.

Edward POV.

"Alice! Wat heb je gezien?" vroeg ik boos terwijl ik Alice aan keek. "Niks!" antwoordde ze, en ze begon het Chinese alfabet in haar hoofd op te dreunen. "Lieg niet" siste ik. "Wie zegt dat ik lieg?" vroeg Alice eigenwijs. "Ik!" zei Jasper die zich bij ons gesprek voegde. "Jazz!" riep Alice. "Ja wat?" vroeg hij. "Je moet niet tegen mij werken, maar juist met me mee werken" zei Alice. "Je doet raar sinds je visioen, dus vertel wat je gezien hebt! Ik weet dat je liegt" zei Jasper. "Ik kan het niet oke, ik kan het niet!" riep Alice en ze stampte weg. "Oke, laat haar maar, dat komt nog wel" zei Jasper en hij ging achter Alice aan. Ik besloot om maar weer eens terug te gaan naar Christine. Toen ik daar aan kwam zag ik dat ze in slaap was gevallen. Ik deed langzaam de deken over haar heen en ging naast haar liggen. Ik moet toch maar doen alsof ik slaap, want als ze wakker wordt moet ik er wel liggen. Ik keek naar haar hoe ze sliep, ze ziet er zo lief uit.