In love with Mason Musso. -44

-
Hailey POV
Je zat wat gewoon op een bankje te staren naar de grond. Je gsm is ondertussen al gedaan met rinkelen. Plotseling kwam er een jongen naast je zitten. Je kijkt niet om. 'ik weet waarom je bent weggelopen en het spijt me echt heel erg. Ik wil die Hanne nooit meer zien.' Een vertrouwde stem spreekt tegen je. Hij verontschuldigde zich. Je kon toch onmogelijk nog boos zijn op hem, maar geen woord durf je uit te brengen. Je voelde warme tranen vloeien over je wangen. 'Hé?' Hij tilde je kin omhoog, nu kon je hem moeilijk niet aankijken. Hij veegt je tranen weg met zijn hand. Een glimlach verschijnt op je gezicht. Je omhelst hem. Hij omhelst je terug. 'Beloof me dat je noot meer zal weglopen.' 'Oké, beloofd (:' Dat warme lichaam had je gemist, heel erg gemist. Je laat hem los en je kijkt in zijn mooie ogen, die prachtige ogen. Hij kust je, je gaat met je tong over je lippen en algauw open je je mond en je laat je gewoon de vrije loop. Mensen die passeren kijken jullie raar aan, zoals ze nog nooit een verliefd koppel hebben gezien. 'Kom we gaan naar huis.' Ik knik. Hand in hand stappen we naar Mason's huis. Mason belt aan. And OMGosh; die Hanne doet open. Je laat Mason's hand niet los. 'Hanne, ik wil dat je nu mijn huis verlaat.' zegt Mason tegen d'r. 'Maar schat toch, ik zieje graag, jij mij niet?' 'Nee, en nu verlaat je mijn huis of ik bel de politie.' 'Okééj okééj ik ben al weg' zegt ze. Nog geen vijf minuten later is ze vertrokken. Miley en Mitchel komen van boven. 'Hailey, waar was je?'vraagt Miley 'In het park' antwoord je eerlijk. 'Ik ben blij dat je terug bent' zegt ze. 'Zolang heb je me toch niet moeten missen?' 'Nee, maar we waren bezorgd over je.' Je maag gromt. 'Hailey, heb je honger?' 'Ik denk van wel' Je staat samen met Mason recht en ik huppel naar de keuken, blij dat ik terug ben. 'Hier, eet maar' zegt Mason. En hij geeft me een bordje vol met croissantjes en boterkoekjes. 'Mjam' zeg je en je begint te eten.