009

"Waarom lachen jullie?" vroeg Alice verbaasd. "Nergens om" zei ik en ik keek grijnzend de andere kant op. Rosalie kon haar lach niet inhouden en proeste het uit. "Vertel nou!" riep Alice. "Je hebt een vlek in je broek" zei ik lachend. Alice keek ons geschrokken aan! "Nee nee nee nee!" riep ze. "waar dan?" vroeg ze paniekerig. "Op je kont" zei ik lachend. Alice keek naar haar kont. "Er zit niks" zei ze. "Weet je dat zeker?" vroeg ik lachend. Alice keek weer. "Ja dat weet ik zeker" zei Alice chagrijnig en ze ging zitten op haar stoel. Toen ze zat werden haar ogen ineens groot. "Nu zit er wel iets op mijn kont" zei Alice boos. "Klopt" zei Rosalie grijnzend, en we lagen in een deuk met zijn tweeën. Alice haar ogen werden donkerder. "Als straf moeten jullie morgen weer mee winkelen" zei Alice met een grijns. Rosalie en ik keken elkaar geschrokken aan. Dit deel hoorde niet bij ons plan! "Oke, dat kan nog best leuk worden" mompelde Rosalie. Ik knikte instemmend. "Oke mooi, en nu gaan we naar de auto! Christine, jij gaat achter mij lopen, zodat niemand de vlek in mijn broek ziet!" zei Alice op een bazige toon. "Ja baas" zei ik en ik ging achter haar staan. We liepen in een rijtje naar de auto toe. Toen we eenmaal ingestapt waren scheurde Alice weg, alsof haar leven er vanaf hing. "Ho rustig aan gek!" riep ik terwijl ik op de kilometer teller keek. "We rijden dik honderdvijftig kilometer per uur!" riep ik. "Ja en dat valt nog mee" zei Alice. "Pardon?" vroeg ik. "Kijk maar" zei Alice, en ze gaf nog meer gas. "BEN JE HELEMAAL GEK GEWORDEN?" riep ik boos. "Hoezo?" vroeg ze verbaas. "Ik hoef nog niet dood!" antwoordde ik, en Alice liet het gas ietsjes los. "Zo goed?" vroeg ze. Ik keek weer naar de kilometer teller, en zag dat we nu honderdtwintig reden. "Perfect" zei ik grijnzend.

Dankzij Alice haar topsnelheid waren we in no time thuis. We liepen het huis binnen en Alice trok me direct mee naar boven. "Hee ik wil naar Edward" zei ik tegenstribbelend. "Ja dat kan straks" zei Alice. Emmett die stond toe te kijken en begon te lachen. "Em help!" riep ik. "Sorry, ik vind dit wel grappig" riep hij lachend terug. Fijn..

Alice had me mee genomen naar Edward zijn kamer. "Waarom zijn we hier?" vroeg ik verbaasd. "Je gaat vanavond uit eten, dus je moet er netjes uit zien" zei Alice. Rosalie kwam de kamer ook binnenlopen. "Ik doe haar haar" zei Rosalie. Alice keek verbaasd naar Rosalie. "Wat?" vroeg Rosalie verbaasd. "Nee niks" zei Alice. Rosalie begon mijn haar te borstelen, terwijl Alice mijn gezicht onder de make-up gooide. Na een uurtje waren ze (eindelijk) klaar. "Mag ik in de spiegel kijken?" vroeg ik. "Nee je moet nog even een jurk aan trekken" zei Alice. "Ik heb geen jurk" antwoordde ik. Gelukkig heb ik geen jurk, ik heb geen zin om er een te dragen. "Maar ik heb er wel een" zei Alice grijnzend, en ze haalde een jurk uit een van de tasjes van vanmiddag. "Maar dat is de zwarte jurk die ik heb gepast" stamelde ik. "Ja klopt! Mooi he!" zei Alice grijnzend.