1. Going' out.

'Zullen we dan maar gaan?' vroeg Ella en keek me aan. Mijn hakken tikten ongeduldig op de grond en ik tuitte mijn lippen. 'Ja dan.' zei ik en knikte. 'Wat is er nou?' vroeg Ella bezorgd en nam de lipgloss boven. 'Ik heb het gevoel dat er deze avond iets gaat gebeuren.' zei ik en legde mijn hoofd op mijn knieën.' En ik heb nog niet beslist of het goed of slecht is.' Ella keek me spottend aan:'Wat nou? Ben je voor waarzeggeres aan het studeren?' Ik haalde mijn schouders op en hield mijn blik op de grond. 'Rose'.' zei ze opeens en glimlachte.' Het zàl goed zijn. Je bent mooi, hebt een leuk karakter en je krijgt de jongens altijd die je leuk vind. Soms lijk je wel cupido.' Ik glimlachte en keek haar terug aan;'Wel ja, dat zullen we maar gaan.' 'Jep.' Ella stond recht en haar perfect zittende bruine krullen dansten rond haar gezicht. Lachend liepen we op de trap naar beneden en net als we naar de deur liepen, dan hield pap mij in. Pap, Charlie Hastings, was alleen omdat mam 16 jaar geleden weg was gegaan. Toen ik een jaar oud was. Ik herinnerde me niet veel van haar, ik wist alleen van haar wat pap van haar had verteld. Ik moest erg op lijken, maar dat wist ik niet. 'En waar denk je dat jij naartoe gaat?' vroeg hij bezorgd en keek me recht in de ogen aan. Dat was pap, heel bezorgd en de laatste tijd is dat nog verergerd. Ik zei niets en stompte Ella aan. 'Roseline Hastings?' vroeg hij luider, alsof ik een stomdove was. 'Pap, ik ben zeventien, ik ga uit.' zei ik met een vage glimlach.' Hij keek me keurend aan. 'Zo?' 'Ja, zo.' 'Moet je niet iets langers aandoen?' Ik keek naar mijn kleedje, dat een beetje boven mijn knieën kwam. 'Wat?' vroeg ik en trok mijn wenkbrauwen op. 'Moet je niet wat langers aandoen?' Ik beet op mijn lip om niets te zeggen. Maar hij leek van onderwerp te veranderen. 'Gaat Jessica niet mee?' Jessica was een verre nicht van mam, zei hij zoveel jaar geleden. 'Jess is 29.' zei ik prompt en hij keek me een beetje kwaad aan:' Jessica was toch een goede vriendin?' 'Ja, maar ik kan ook zonder haar.' zei ik verdedigend. Soms leek het dat Jess me in de gaten moest houden van pap. 'Oké, gà maar.' zei pap met een glimlach maar toch duidelijk geërgerd. 'Oke, dankje pap.' zei ik en liep met grote voetstappen de deur uit. Toen die toe was, zuchtte ik opgelucht. 'Hehe.' zei Ella.'Dat hebben we gehad.'