1.

Ik zit aan de tafel in mijn make-up doos te grabbelen tot ik opeens een harde bonk boven hoor. ‘Friedolien is wakker.’ Mompel ik tegen mezelf terwijl ik mijn grijze oogschaduw uit de doos pik. ‘Silke?’ hoor ik van boven schreeuwen. ‘Wat?’ schreeuw ik terug. ‘Heb je toevallig zwarte oogpotlood liggen?’ ‘Enkel voor mijn werk. Waarom?’ ‘Nou, de mijne is op.’ ‘Wacht even, ik kijk in mijn handtas.’ Snel sta ik recht uit mijn stoel en trek mijn handtas naar me toe. ‘Je hebt geluk meid!’ schreeuw ik opnieuw naar boven. Ik hoor Friedolien de trap af rennen en ik ga recht voor haar neus staan. ‘Je bent mijn reddende engel!’ ze vliegt om mijn nek en knuffelt me zowat plat. ‘Niet overdrijven hé. En vanmiddag zit je alleen.’ ‘Waarom dan wel?’ ‘Omdat ik moet werken. Kip.’ Zeg ik lachend tegen mijn zus en ze kijkt me boos aan. ‘Wie is hier de kip.’ ‘Even denken, jij?’ ‘Nou nou, vriendelijker kan ook wel.’ ‘Je weet dat ik van je hou.’ ‘Jaja, het is al goed slijmbal. Ik ga even mijn make-up verder doen.’ ‘Ga je gang.’ En hop ze is weer naar boven. Lachend schud ik mijn hoofd en ga dan weer aan tafel zitten. Ik haal nog mijn potje donkergrijze schaduw uit en begin dan ook aan mijn make-up. Het was leuk om eens te experimenteren met nieuwe dingen, dus dat ging ik ook doen. Ik begon met donkergrijze make-up en daarna ging ik over in de gewone grijze oogschaduw. Het gaf een speciaal effect af en ik begon te lachen in mezelf. Snel nog een lijntje trekken, ow shit Friedolien heeft mijn oogpotlood. Ik draai met mijn ogen en neem dan maar die uit mijn make-up doos. Daarna nog snel even wat mascara en klaar is kees. Pling klinkt er opeens en ik kijk naar Friedoliens laptop. ‘Frie je hebt een mailtje!’ roep ik naar boven. ‘Wacht even ik ben bezig!’ ik zucht en begin mijn make-up op te ruimen, zodat ik vanmiddag niet te laat bij de klant kom. ‘Dankje.’ Hoor ik achter me en ik draai me om. Juist op dat moment gooit Friedolien mijn oogpotlood naar me toe en ik kan hem juist opvangen. ‘Jij bent gestoord.’ Mompel ik zacht en Friedolien begint te lachen. ‘Als je hele dagen met jou opgescheept zit is dat doodnormaal.’ ‘Jaja, je hebt weer tien op tien gescoort.’ Mompel ik. ‘Dankje ik weet het.’ Mijn zus gaat voor haar laptop gaan zitten en kijkt dan naar haar mails. ‘Mijn god, dat meen je niet...’ hoor ik haar mompelen en ik kijk haar verbaasd aan. ‘Wat?’ ‘We hebben een klant. Nou niet één maar twee.’ ‘Ik heb hem maar één keer horen plingen.’ ‘Ja, dat misschien wel, maar we hebben er twee. Kom maar kijken.’ Aan haar blik te zien, moet het wel iets speciaals zijn, want ze kijkt maar bij een paar personen zo. Ik ga achter Friedolien staan en begin de mail te lezen. ‘Nee, dat meen je niet.’ Mompel ik zacht en Friedolien knikt. ‘Ja, Bill en Tom Kaulitz hebben op onze advertentie gereageerd...’