8.1 A tree with a secret

De volgende ochtend draaide ik me uitgeslapen om. Voor het eerst sinds ik hier was had ik de hele nacht doorgeslapen zonder ook maar een nachtmerrie. Met een glimlach drukte ik mijn hoofd in mijn kussen. Alle geluiden werden buiten gesloten en ik was alleen met mijn gedachten.
Uren hadden we bij het water doorgebracht. Pratend, lachend en zoenend. Jasper ogen waren donker geweest maar waren steeds lichter geworden totdat ze weer mijn favoriete goudkleur hadden. De tijd waren we vergeten. Het was al lang donker geweest toen Jasper en ik aan de terugweg begonnen. Ik was weer op Jasper’s rug gesprongen en heel langzaam waren we richting de Volvo gelopen.
Met een zucht tilde ik mijn hoofd uit het kussen. Ik keek op en zag dat de zon vrolijk door mijn raam scheen. Het was en prachtig dag. Met een glimlach sprong ik uit mijn bed en kleedde me aan. Even raakte ik de wolf op de muur aan en fluisterde ‘Goedemorgen Jacob.’
Met drie treden te gelijk rende ik naar beneden. ‘Goedemorgen liefje.’ Louise stond in de keuken pannenkoeken te bakken. ‘Wat ben je vrolijk. Was het zo leuk gister? Ik heb je niet thuis horen komen.’ Achter me hoorde ik het gesnuif van Dave. ‘Wat?’ geïrriteerd keek ik hem aan. Hij ging niet mijn dag verpesten. ‘Je lijkt een beetje te vergeten waarom we hier zijn.’ ‘Natuurlijk ben ik niet vergeten waarom we hier zijn maar ik mag toch wel een beetje lol hebben?’
‘Niet met hem. Weet je wat Mike me verteld heeft.’
‘Nou vertel me wat de geweldige Mike je verteld heeft.’
‘Twee jaar geleden kwam er hier een nieuw meisje op school. Haar naam was Bella Swann en ze raakte bevriend met Mike. In het begin moest ze niets van Edward Cullen weten maar na een paar weken was ze verslaafd aan hem. Ze vergat haar echte vrienden en ging alleen nog maar om met de Cullens!’
‘En wat heeft dat met mij te maken?’
‘Jij gaat nu om met een Cullen. Dat is gevaarlijk. We willen je niet kwijtraken. We kunnen je niet missen.’
‘Nu moet je even goed luisteren Dave. Ik bepaal zelf met wie ik omga, wie ik vertrouw en wie ik aardig vindt. En toevallig wil ik met Jasper omgaan dus bemoei je er niet mee.’
Met luid gestamp pakte ik mijn jas en rende de voordeur uit het bos in.