I have cancer so what? [JB] -34-

Naomi POV.
Ik voelde dat ik moe begon te worden. "Ik ga slapen" zei ik. Ik stond op maar viel gelijk weer neer op de bank. "Moet ik je naar boven brengen?" vroeg Joe. Ik keek hem aan, eigenlijk wou ik het wel, maar beter van niet. "Nee hoeft niet" zei ik. "Zeker weten?" vroeg Joe. "Ja heel zeker" zei ik. Ik stond weer op en probeerde me ophoog te houden door vanalles vast te houden. "Trusten" zei ik. "Trusten" zei iedereen terug. "Ik ga ook slapen" zei Joe. Ik stond al in de gang en Joe kwam ook aangelopen. Ik ging uitgeput op de trap zitten. "Weet je zeker dat ik je niet moet dragen?" vroeg Joe. "Ja heel zeker" zei ik. "Hmm eigenwijs" mompelde Joe nog net verstaanbaar. "Dat hoorde ik" zei ik lachend. "Mooi zo, was ook de bedoeling" zei Joe. Ik stond weer op en probeerde de trap op te lopen, ik verloor mijn evenwicht en viel naar achteren, Joe ving me gelukkig op. "Zeker weten dat ik je niet moet dragen?" vroeg Joe. "Doe dan maar" zei ik. Joe pakte me vast onder mijn knieholtes en mijn rug, ik sloeg mijn armen om zijn nek. Hij droeg me naar boven en legde me op het bed. "Ik haal nog even een deken op" zei Joe. Ik knikt en hij was al weer weg. Ik draaide me op mijn zij en dacht nog aan de man die in de achtertuin ligt. Ik stond langzaam op en ging bij het raam staan. Ik zag niemand meer liggen hij is alweer weg. Ik ging weer in bed liggen, ik sloot mijn ogen en niet veel later viel ik in slaap.

Mijn nichtje is vandaag jarig!