Ninja Academie 100

Met moeite haalde ik adem terwijl mijn ogen steeds dicht vielen om vervolgens weer open te schieten.Als ik ze weer opnieuw open, flitst het licht aan en staan de mannen geschrokken in de kamer.Pein komt op me afgerend en neemt me in zijn armen.'Wie heeft dit gedaan?' Nu, op dit moment, voelde ik zijn echte gevoelens.Grote liefde, verdriet, angst voor verlies, woede..'Ik, h-eb haar op-ge,-blazen..' Breng ik moeilijk uit.Ik kon zijn gedachtes horen en welke vragen er rond gingen.'Wie?'
Mijn ogen vielen weer even dicht en laat ze dicht.'Ch-chei-lo'. Breng ik uit en open mijn ogen weer.Met moeite wist ik mijn hand naar zijn wang te brengen en langs zijn kaak te strijken.'I-it doe-sn't h-hurt'. Zeg ik zacht en hoest bloed op.Pein glimlach lichtjes en ik kan zijn tranen zien, diep van binnen.'Don't talk nonsense'. Mijn hand zakt af naar zijn hart, zijn hand pakt die van mij vast en we kijken elkaar aan.Kakuzu belt met het alarmnummer voor hulp en een ziekenwagen.'Je h-hart..It's b-beating, slower'. Komt er langzaam uit.De laatste druppels gif zakken mijn aders in.Pein trekt me naar zich toe, en beide wisten we dat we beide zouden sterven.Ik van het gif, hij door mij.Hij hield te zeer van me.En ik stierf, wat zijn hart niet kon verdragen.Mijn ogen richten zich op Akatsuki die nu dichterbij stonden.'A-akatsuki..ge-bruik mijn geld, om te l-leven.Be nice f-or..ea-chother'. Glimlach ik zwakjes en kijk ze een voor een aan.Hidan en Deidara zijn de twee die me na Pein het meest dierbaar waren.'Tell the o-thers it..th-at, that I l-love them..I love you all'. Mijn hartslag sloeg slagen over, of wel hij begon te stoppen.Gehaast begin ik adem te halen en kijk Pein aan die nu echt huilde.Glimlachen lukte niet meer, laat staan bewegen.'Ik k-on je niks g-even, P-pein'. 'Je hebt me alles gegeven'. Zijn handen strijken langs mijn wangen en hij zoent me.We laten los, kijken in elkaars ogen en lezen beide "Ik houd van jou".Zijn armen houden me steviger vast, mijn tranen lopen en ik zie de mannen van Akatsuki vervagen.Mijn lippen spreken "live on" maar zonder geluid.Als mijn hart is gestopt, stopt ook dat van Pein.Hij zakt achterover tegen de grond.Ik zak mee, in zijn armen, en beide zijn we naar de hemel gegaan.Beide lieten we Akatsuki achter, maar onze herinneringen leven in hun voort.

NOT ENDED YET!!!