Magical Story (Deel 2)

niets voor jou!
Aan dit verhaal heb je nix dus doe geen moeite om verder te lezen............

Zwart
Ik kom keihard terecht op een koude bodem. Het lijkt of ik meters ben gevallen. Ik ben duizelig. Ik durf mn ogen niet open te doen, bang om te zien wat er is. Nadat ik een tijdje niets hoor wat verdacht lijkt, durf ik mijn ogen open te doen. Niet dat het hielp, het was stikdonker op de plaats waar ik lag. Ik kijk om me heen en probeer mijn ogen aan het duister te laten wennen. Dat gaat moeilijk nu ik zo duizelig ben. Ik ruik een muffe geur. Als ik met mijn handen over de grond heen ga merk ik dat het mos is wat zo ruikt. Ook ruik ik een andere geur, een zure geur. Ik kan me de geur niet herinneren. Langzaam probeer ik op te staan. Ik begin weer te duizelen, een golf van misselijkheid komt over me heen en een waanzinnige pijn in mij been steekt op. Ik voel mijn hoofd zwaar worden evenals mijn oogleden...


Ik weet niet hoelang ik bewusteloos ben geweest, maar het moet behoorlijk lang zijn geweest want er scheen licht. Ik kijk goed om me heen en zie dat ik in een kuil ben beland. En niet zo'n kleintje ook. De kuil is minstens 7 meter diep en er is geen mogelijkheid om eruit te komen. Ik ben niet het type om in paniek te raken, maar dit zag er nu niet echt bepaald goed uit voor me. Mijn been was waarschijnlijk gebroken door de val en ik kon dus niet opstaan. Verslagen blijf ik met hangende schouders zitten. Boven me hoor ik de bladeren vaag ritselen. De wind streelt het gras en de zon verwarmt alles..behalve mij. Niets bereikt mij hier in de kuil, alleen wat vage geluiden. Ik ben moe en durf me niet teveel te bewegen uit angst dat ik mijn been verder pijnig. Ik sluit mijn ogen en mijn enorme vermoeidheid neemt het van me over...


Nog steeds in de grot. Ik zit hier nu al 3 dagen en er is niets veranderd, niemand langs gekomen, niets gebeurt. Mijn vingers bloeden en mijn nagels zijn gescheurd toen ik geprobeerd heb om langs de muur omhoog te komen. Ik kreeg geen houvast en keer op keer stortte ik weer naar beneden. Ik probeer het nog 1 keer denk ik bij mezelf. Ik reik met mijn handen zo ver als ik kom en grijp een stuk steen van de muur vast. Ik trek me omhoog en...grrrrssssjjj!! Krijsend van de pijn zak ik terug op de grond. Ik kijk naar mijn vingers. De nagels zijn gescheurd en gebroken en de huid is eraf geschuurd. Het bloed stroomt over mijn handen en mijn vingers kloppen van de pijn. 'ik geef het op....ik geef het op...ik kan niet meer....ik geef het op!!!' schreeuw ik zo hard als ik kan naar boven. Maar natuurlijk hoort niemand mij. Ik zak in elkaar op de grond en sla mijn handen om mijn knieeën, huilend wieg ik mezelf in slaap...