007

Het is nu al weer meer als een maand geleden dat ik in het ziekenhuis heb gelegen. Ik heb in totaal 8 dagen in het ziekenhuis gelegen, en toen mocht ik weer naar huis. In de eerste week nadat ik thuis kwam ben ik thuis gebleven. En daarna ging ik weer gewoon naar school. Op bepaalde voorwaarden natuurlijk. 1. Niet met de bus naar school gaan, aangezien ik kans heb dat ik moet staan tijdens de rit. 2. Niet mee doen met gym. Op dit moment doe ik nog steeds niet mee met gym, mijn ribben doen nog steeds pijn, en volgens Carlisle blijft dat ook nog wel even. Helaas. En het stomme is dat ik nu scheidsrechter ben met de gymlessen. Ook moet ik theorie opdrachten maken, zodat ik mijn cijfers wel haal voor gym. Na schooltijd ga ik meestal met Edward mee, en als ik niet met Edward mee ga, ben ik bij Sasja, of Sasja bij mij. Het ligt er maar net aan waar we zin in hebben. Jake zie ik meestal in het weekend, of soms ’s avonds, maar meestal mag ik s’ avonds niet weg, om mijn gezondheid, blablabla. Papa kan soms echt overbezorgd zijn. Maar oke, hij blijft een schat. Er is één positief ding aan het feit dat ik mijn ribben gekneusd heb, en dat is het feit dat ik niet met Alice kan shoppen. Over Alice gesproken. Vandaag ga ik ook met Edward en Alice mee, maar ik zit nu al een tijdje op ze te wachten, geen idee waar ze blijven. “Aah hier ben je” hoorde ik iemand achter me zeggen. Ik draaide me rustig om. “Hier ben ik” zei ik grijnzend. Edward keek me met een grote lach aan. “Kom” zei hij en hij stak zijn hand uit. Ik pakte zijn hand en liep rustig naast hem, alleen het ging een beetje moeilijk, want als ik iets te snel ga doet het al pijn. En Edward loopt altijd nogal snel. “Het doet nog steeds pijn, of niet?” zei Edward. “Ja hoezo?” vroeg ik verbaasd. “Je bent traag” zei hij lachend. “I’m sorry” zei ik met een grijns. Edward grijnsde terug met zijn scheve glimlach. Als hij dat doet ga ik bijna van mijn stokje, zo mooi is die glimlach. Edward begon nog breder te grijnzen. “Chris!” riep Sean ineens. Ik draaide me rustig om en keek haar aan. “Jaa?!” riep ik terug. “Heb je Sasja gezien?” vroeg ze. “Eeuhm.. Nee ik denk het niet” zei ik. “He shit! Dit flikt ze me altijd” zei hij boos. “Wat flik ik altijd?” vroeg Sasja, die ineens achter Sean stond. “He mens! Laat me niet zo schrikken” zei Sean, die ongeveer een meter in de lucht vloog dankzij Sasja. Edward begon zacht te lachen. “Nou wat flik ik altijd?” vroeg Sasja terwijl ze voor Sean ging staan. “Nee niks, laat maar” zei hij snel. “Ik wil het weten” zei Sasja en ze probeerde Sean zijn hand te pakken. “Krijg je niet te weten” zei Sean en hij rende snel naar hun auto toe. Sasja rende er snel achter aan. “Gestoord” was het enige wat Edward zei. Hij trok me mee de auto in en reed weg.

En zo gingen de weken met dat ritme voorbij. Je kan mijn leven saai noemen omdat ik elke dag hetzelfde doe. Maar het is alles behalve saai. Elke dag beleef ik wel weer wat nieuws. Ik maak ruzie met Rosalie, wordt samen met Sasja de klas uitgestuurd, Edward verzint elke dag wel weer iets nieuws. Zoals ’s avonds picknicken ofzo. Wie gaat er nou ’s avonds picknicken? Ja Edward en ik, maar een normaal mens gaat niet ’s avonds in het donker buiten picknicken. Alhoewel, het heeft wel iets romantisch. Ik heb volgens mij nog nooit ’s avonds bij de Cullens gegeten. Nou ja wel gegeten, maar nooit zitten we met zijn allen aan tafel, altijd gaan Edward en ik iets anders doen. Nou ja, ik vind het wel goed om eerlijk te zijn, nu hoef ik tenminste niet bij Rosalie aan tafel te zitten. Stom kind dat het is. Emmett vind de relatie die Rosalie en ik hebben nogal grappig, wat Rosalie niet zo leuk vind. Dat kind moet gewoon niet zo zeuren. Ze vond het ook niet zo leuk toen Edward vertelde dat Rosalie,Alice en ik in de vakantie gaan shoppen. Oke dat idee vind ik ook niet zo leuk, maar het leuke is, ik kan Rosalie een hele dag gaan irriteren. Edward zei dat ik me moet inhouden, maar no way dat ik me ga inhouden dan. Nu ik zo er over na denk, over twee weken is het al vakantie. In de vakantie komt Mara misschien langs. Ons contact was een beetje verwaterd, maar ze had me laatst gemaild, met de vraag of ze in de vakantie langs mocht komen. Ik kan niet wachten om haar te zien! Het is echt al lang geleden dat ik haar heb gezien!