De Indringer (á)

De indringer (á)
2 meisjes kijken naar een lege bladzijden. “Ik ben inspiratie loos” Zegt het ene meisje tegen het andere meisje. “Zou het?” zegt het andere meisje. Het ene meisje knikt zo heftig dat de meisjes beginnen te lachen. “Chantalle!” Horen ze ineens iemand roepen. “Jaaaaaahaaaa?” Roept het ene meisje, Chantalle dus, terug. Chantalle wilt al opstaan om naar het raam te lopen. “Niet doen!” Gilt het andere meisje zo hard dat het andere meisje spontaan van haar stoel valt. Chantalle kijkt het andere meisje gemaakt boos aan. “Moest dat nou Charlotte?!” zegt ze. Charlotte kijkt Chantalle schuldbewust aan. “CHARLOTTE?!?” Horen ze nu roepen. Charlotte en Chantalle kijken elkaar verbaasd aan. Er wordt een steentje tegen het raam gegooid. De meisjes (twins) kruipen over de vloer heen. Charlotte pakt uit een hoek twee gevulde waterpistooltjes, ze houd er eentje zelf en geeft de andere aan Chantalle. De tweeling kruipt onder het raam en ze gaan allebei aan een kant van het raam staan. Charlotte schuift met een hand het raam omhoog. Er vliegt een steen naar binnen. Hij raakt een vaas, de vaas valt in duizend stukjes en het water valt over de vloer heen. “1, 2, 3” fluistert Chantalle. “NU!” schreeuwt Charlotte. De twins komen naast het raam vandaan en richten hun pistooltjes op de gene met de steentjes. “HANDEN OMHOOG OF IK SCHIET!” Gillen ze in koor. De indringer kijkt hun een fractie van een seconden bang aan en gooit dan zijn handen omhoog. Hij kijkt angstig. “I.. ik” fluistert hij zielig. “Hou je mond!” Roept Chantalle naar beneden. Hij houdt verschrikt zijn mond dicht. Dan tegelijk beginnen ze te spuiten. De indringer krijgt een hele natte plek op zijn t-shirt. Hij kijkt kwaad. “Nou hebben jullie mij nat gemaakt!” Gilt hij verslagen. Chantalle en Charlotte geginnen te proesten. “Zag zijn gezicht!” giert Charlotte uit. “Die hadden we te pakken!” Legt Chantalle het er boven op. Ze beginnen over de grond te rollen. Ineens vliegt er een gedaante naar binnen. Charlotte en Chantalle beginnen te gillen en rondjes te rennen als kippen zonder koppen. “Nu heb ik jullie!” schreeuwt de indringer. Chantalle kijkt Charlotte aan. Dan beginnen ze weer te spuiten tot de pistooltjes leeg zijn. De indringer kijkt hun kwaad en zeiknat aan. “wat moet je van ons?” Zegt Charlotte argwanend. Dan begint Chantalle keihard te lachen. “Dat, dat is pappa!” Giert en brult ze uit. Dan begint Charlotte ook over de grond te rollen. “Sorry paa!” brult ze. Als Chantalle een beetje bijgekomen is staat ze op en veegt de kreukels uit haar kleren. “Hoe ben je eigenlijk binnengekomen?” vraagt ze. “Regenpijp” zegt hun vader boos. Alleen bij het idee al beginnen Charlotte en Chantalle weer te lachen. Hun vader beent boos hun kamer uit en slaat de deur met een klap achter zich dicht. Charlotte en Chantalle blijven noch een tijdje liggen. Dan staan ze op. Ze gaan weer achter het bureautje zitten. “Ik ben nog steeds inspiratieloos” Zegt Chantalle. “Zou het?” vraagt Charlotte. Er verschijnt een grijns op haar gezicht. “Wat?” vraagt Chantalle. “Dat zul je wel zien..!” zegt Charlotte terwijl ze druk begint te pennen.