*04

Ik heb volgens mij de hele dag geslapen, want toen ik wakker werd was het donker. Het was niet alleen donker, ik lag ook in mijn kamer. Vaag.. Ik hoorde zacht geklop op de deur. “Binnen” probeerde ik te zeggen, maar er kwam nog steeds alleen maar gepiep uit. “Aan dat gepiep te horen ben je wakker” zei Embry en hij liep naar binnen. Hij kwam bij me op bed zitten en keek me grijnzend aan. “Dus je hebt geen stem meer” zei hij met een grijns. “En je bent ziek..” vervolgde hij. Heel gemeen dat Embry zo begint, hij heeft tenslotte gister avond mij nat gegooid met koud water. Ik keek hem protesterend aan. “Aah kan je niks zeggen?” vroeg hij lachend. Ik keek hem boos aan. Ik wees naar hem, daarna wees ik naar mijn glas water. “Ik hoef geen drinken hoor als je dat soms denkt” zei Embry grijnzend. Ik gaf hem een tik tegen zijn schouder. “Oh bedoelde je dat niet?” vroeg hij lachend. Ik stak mijn middelvinger op. “Kijk dat is nog eens duidelijk” zei hij grijnzend. Ik weet een betere manier om mijn hint duidelijk te maken. Ik pakte mijn glas water en gooide hem over Embry heen, zodat hij nat werd. Embry keek me verontwaardigd aan. “En dit doe je omdat…” zei hij. Ik wees nog een keer naar hem, daarna naar mijn glas, en daarna naar mij. Toen deed ik alsof ik moet overgeven. “Oh! Je beweert dat je ziek bent geworden doordat ik gister water over je heen heb gegooid?” vroeg Embry. Ik knikte. “Dus dan ben ik morgen ook ziek” zei Embry grijnzend. Ik stak mijn tong naar hem uit. Zo ging het de hele avond door. Ik probeerde steeds van alles duidelijk te maken met hints, maar Embry begreep er de hele tijd niks van – of hij deed alsof hij er niks van begreep- . Ik probeerde weer wat uit te beelden. “Wil je een kusje? Is dat wat je probeert te zeggen?” zei Embry met een grijns. Ik keek hem boos aan, keek naar mijn bureau en zag mijn schoolspullen liggen. Ik stond op, wankelde even en Embry keek me geschrokken aan. Ik stak mijn duim naar hem op, als teken dat het goed ging en ik liep naar mijn bureau. Daar pakte ik een schrift en een pen. Ik ging weer in mijn bed liggen en begon te schrijven. : Jij speelt vals!. Schreef ik op. “Hoezo speel ik vals?” vroeg Embry lachend. Een beetje andere dingen raden dan dat ik uitbeeld. Je weet heust wel wat ik uitbeeld!. Embry keek me lachend aan. “Dus? Als ik nou een kusje wil?” zei hij lachend. Ik ben ziek, dus jij hebt pech. Vandaag geen kusjes voor jou. Schreef ik op. Embry kreeg een grote grijns op zijn gezicht. “Ooh maar aangezien jij water op mij hebt gegooid, word ik morgen ook ziek. Dus ik mag heust wel een kusje” zei Embry en hij kwam naast me liggen. “Schuif eens op” zei hij. Ik deed wat hij vroeg en schoof wat opzij. Embry kroop onder mijn dekens en sloeg zijn arm om me heen. Hij probeerde een kus op mijn lippen te drukken, maar ik draaide mijn hoofd weg. “Pardon?” vroeg Embry grijnzend. Ik pakte mijn schrift en begon te schrijven. Ik zei het toch, je hebt pech. Ik keek Embry grijnzend aan. “Dacht het niet” zei hij. Hij trok me naar hem toe en drukte zijn lippen zachtjes op die van mij. Daarna keek hij me grijnzend aan. “Zo, ik heb wat ik wil, dus ik ga naar huis” zei hij. Hij stapte het bed uit en stopte me goed in de dekens. “Zo nu lijk ik net je papa” zei hij lachend. Hij drukte nog een kus op mijn voorhoofd en liep mijn kamer uit. Eigenlijk is Embry best raar.

Vlak nadat Embry weg was kwam papa binnen lopen. “Hee Lot” zei hij. Ik zwaaide naar hem. “Oja, je hebt geen stem” zei papa terwijl hij zijn lach probeerde in te houden. “Maar eigenlijk kwam ik hier niet om je uit te lachen, maar om twee dingen te vragen. Één: Wil je wat soep?” vroeg hij als eerste. Ik knikte van ja. Eigenlijk heb ik best honger. “En twee, je mobiel gaat de hele tijd af” zei hij en hij gooide mijn mobiel op het bed. “Nou ik ga naar beneden en maak even wat soep voor je. Moet ik het zo naar boven brengen? Of kom je het beneden opeten?” vroeg hij. Ik wees naar beneden, als teken dat ik naar beneden toe kwam. “Oke, dan roep ik je wanneer het klaar is” zei papa glimlachend. Hij liep mijn kamer uit en ik ging maar eens op mijn mobiel kijken. Wow! 8 smsjes. Ben benieuwd van wie ze zijn.. Laat ik maar bij het begin beginnen.
Hee!
Waar heb je allemaal last van dan?
En is het erg??
Ik hoop het niet! Ben je morgen weer @ school?
Kus Sasja
Dat was te verwachten dat ik een smsje van haar had. Oke, nu de volgende bekijken, geen idee wie mij nog meer zou kunnen smsen.
Euhm hallo! Een reactie terug zou leuk zijn!
Dat smsje was om 11 uur verstuurd, dus tijdens de les. Ik zal Sasja er eens op wijzen dat ze niet moet smsen tijdens de lessen..
Chriss! Waarom reageer je niet?
Ik ben vet serieus! Ben je morgen weer op school?
xx
Oke, dat kind is gestoord, die is nog niet eens 10 minuten na het tweede smsje verstuurd. Ik bekeek de rest van de smsjes en zag dat ze allemaal van Sasja waren. De vier smsjes na het laatste smsje hadden allemaal dezelfde inhoud: Reageer nou eens@mijn smsjes!!.. Dat kind moet echt haar smsjes eens goed gaan lezen voordat ze haar beltegoed zo spendeert.. Ik ga het laatste smsje maar lezen, en dan sms ik wel terug.
Hee!
Sorry van al mijn berichtjes!
Had niet gelezen dat je ging slapen
Sorry, ik hoop dat je er niet wakker van bent geworden,
waarschijnlijk niet, want anders had je wel terug gesmst..
Maarja, hoe voel je je nu? Ben je morgen op school?
Of blijf je nog een dagje thuis?
Kusjes en beterschap! xSasja.

Hee Nerd,
Beetje zonde van je btg he.. Zoveel smsjes sturen..
Maar jij blij! Ik ben door je smsjes heen geslapen…
Morgen ben ik nog niet op school, mijn stem is nog steeds weg,
en voel me nog niet zo best.. Embry is net even langs geweest,
het was wel gezellig, maar ik ben iets te druk geweest.. Ook al
heb ik niet zoveel gedaan.. ik ga zo slapen, ik ga eerst ff wat soep eten (ja ik dacht laat
ik het maar dik gedrukt maken, misschien lees je het dan)..
Oh en.. Je mag niet smsen tijdens de les!
Spreek je later!!
xxxx

Nadat ik Sasja had terug gesmst ging ik naar beneden voor mijn soep. Papa had me nog niet geroepen, maar boven zitten is ook zo saai. In mijn dekens gewikkeld liep ik van de trap af, wat niet helemaal goed ging, want ik struikelde maar gelukkig kon ik me nog net opvangen. Ik liep de woonkamer in en plofte voor de tv. Oh fijn.. Papa is sport aan het kijken. “Chris! Je soep is klaar!” hoorde ik papa naar boven schreeuwen. Als hij had opgelet had hij me langs zien komen lopen, maarja hij lette weer eens niet op. Ik stond op en liep de keuken in. Papa keek me raar aan. “Sinds wanneer ben jij beneden” vroeg hij verbaasd. Voordat ik ook maar iets kon zeggen begon papa al weer te praten. “Ohja, je hebt geen stem. Het maakt ook niet uit..” zei hij. Hij pakte mijn bordje soep en liep naar de woonkamer. “Kom dan gaan we hier zitten” zei hij. Ik liep achter hem aan en ging zitten. Ik begon te eten, maar toen ik nog niet eens de helft op had zat ik al vol. Ik zette het bord op tafel neer en wees naar boven. “Ga je slapen?” vroeg papa. Ik knikte en liep naar hem toe. Ik gaf hem een kusje en ik ging naar boven. Toen ik boven kwam had ik echt geen zin in tandenpoetsen, en ik vloog direct mijn bed in. Toen ik lag nog geen vijf seconden in bed, maar ik viel direct in slaap…