The Perfect Match! (33)

Dat ik je kan vertrouwen
Jaily: wat moet je zeggen? *gaat naast Tom op de bank zitten*
Tom: oh niks bijzonders *probeert zo luchtig mogelijk te doen*
Jaily: dan niet. Maar ik zie aan je dat je wel iets wilt zeggen daarover
Tom: waarom heb jij me nou weer door.
Jaily: weet ik ook niet. Omdat je niet kan acteren.
Tom: nou…het zit zo. Marya probeerde me uit te horen over wat ik van jou vindt en hoe ik me bij jou voelde…
Jaily: ja
Tom: en ik moest het van haar zeggen tegen jou omdat je haar had verteld dat je over mij heen probeert te komen… en als ik je dan nog eens leuk zou gaan vinden, dat het dan te laat was. Snap je?
Jaily: ik snap het. En wat zei je toen ze vroeg wat je van mij vond en wat je je bij mij voelde?
Tom: nou… ik zei dat je aardig, lief, zorgzaam en niet zo zelfverzekerd was.
Jaily: dat klopt ongeveer wel. Maar geen enkel meisje van mijn leeftijd is zo zelfverzekerd.
Tom: ja okeey
Jaily: en wat voel je je bij mij?
Tom: dat ik bij een goede vriendin ben. Dat ik je kan vertrouwen. Dat je er voor me bent als ik problemen heb. Dat je me altijd zal helpen, in welke situatie dan ook.
Jaily: okeey. Je kan me ook vertrouwen en ik zal je altijd helpen.
Tom: dankje. Zullen we maar gaan slapen?
Jaily: dat is een goed idee. Ik heb knallende koppijn
Tom+Jaily: *gaan naar boven*
Jaily: gaat dat passen, denk je?
Tom: vast wel *kleed zich snel om* kom, ga liggen
Jaily: *gaat in bed liggen*
Tom: *gaat er naast liggen* weltrusten *kijkt haar aan*
Jaily: weltrusten *kijkt terug*
Tom: *komt dichterbij en geeft Jaily een kus op dr mond* sorry
Jaily: geef niet *geeft kus terug*
Tom: laten we maar gaan slapen
Jaily: ja, is goed *valt in slaap*
Tom: *gaat wat tegen dr aan liggen en valt ook in slaap*
Marya: *komt zachtjes Tom’ kamer inlopen* *zacht* ach, wat lief. Dat gaat de goede kant op *gaat weer naar dr eigen kamer en gaat ook slapen*