The Perfect Match! (26)

BEN THUIS!!!
Jaily: dankje *hangt op* Tom? Heb je een glas voor me?
Tom: hoezo wil je alleen een glas?
Jaily: zodat ik hem zelf kan vullen. Anders moet ik het je de hele tijd vragen en dan kan je alsnog niet leren door mij.
Tom: okeey *gaat naar beneden en komt terug met een glas water* alsjeblieft
Jaily: heb je hem toch gevuld. Eigenwijs!
Tom: ach, het was de moeite niet.
Jaily: wat doe je eigenlijk aardig tegen me, de laatste tijd. Op msn was je altijd kortaf en bot. Je herkende me nooit op school. En sindsdien ik je heb verteld hoe ik me voel. Toen het hele verhaal eruit kwam. Doe je ineens heel aardig tegen me, niet zo kortaf en bot meer. Ik mag zelfs bij je komen uitzieken omdat ik knallende ruzie met mn moeder heb en het daar nu niet meer uithoud.
Tom: waarschijnlijk omdat ik merkte dat je er echt kapot van was. Maar ik je alsnog niet kon geven wat je wou. Ging ik maar aardig doen, denk ik. Onbewust eigenlijk. Maar sindsdien merk ik dat je heel anders bent dan ik dacht. Je bent helemaal niet opdringerig. Je bent juist heel aardig. En ik wil je nog beter leren kennen. En misschien wordt het dan wel wat. Maar ik kan je niks beloven. Ik vind het ook hartstikke leuk dat ik voor je mag zorgen. Alleen zoveel tijd heb ik niet omdat ik moet leren. Dus zal mn vader veel doen.
Jaily: jij leert gewoon. En als ik weg moet van je, moet je het gewoon zeggen.
Tom: ik wil juist dat je blijft. Ik vind het hartstikke gezellig dat je er bent. We moeten alleen even kijken waar ik nu ga slapen.
Jaily: jij slaapt gewoon in je eigen bed. Ik ga wel op de bank slapen. Dat maakt mij niet uit.
Tom: jij slaapt gewoon daarzo, in mijn bed. Desnoods kom ik gewoon naast je liggen. Past makkelijk.
Jaily: denk je? *drinkt wat van dr water*
Tom: tuurlijk. En zou je me kunnen overhoren op mn werkwoorden.
Jaily: natuurlijk. Hoeveel moet je er kennen?
Tom: *zucht 30
Jaily: dat zijn er echt heel veel. Nou geef je boek maar.
Tom: denk je dat je het volhoudt. Je ziet echt lijkbleek *geeft zn boek*
Jaily: vast wel. En anders zeg ik het wel als ik het niet meer volhoud.
Tom: mooi zo. Gewoon zeggen hè.
Jaily: jaja *gaat overhoren*
Tom: dit is wel genoeg vind ik. We hebben ze toch bijna allemaal gehad?
Jaily: ja. We hebben ze bijna allemaal gehad. Moet ik ze nakijken?
Tom: als je het nog volhoud?
Jaily: ik denk het wel. Als ik zo nog wel even nog kan slapen voordat je gaat eten.
Tom: vast wel. Volgens mij is Marya nog niet thuis. Dus we eten nog niet. Mn vader zei een half uur geleden dat we over een uur zouden eten. Dus ga maar van uit dat het over een uur wordt.
Jaily: okeey *gaat nakijken* je hebt er 3 fout. Ga ze maar alle drie, 5 keer overschrijven.
Tom: ja mama. Ik ga ze alle 3, 5 keer overschrijven.
Jaily: grote jongen. Dan ga ik nog even slapen. Maak me maar wakker als jullie gaan eten.
Tom: zal ik doen *gaat zn fouten 5 keer overschrijven*
Marya: BEN THUIS!!!!!!
Tom: *loopt naar beneden* je hoeft niet zo te gillen, hoor. We horen je ook op een normale toon