The Perfect Match! (16)

Je bent nog niet van me af, Jaily!
Jaily: *loopt naar dr kluisje*
Tom: *zit er al* heey.
Jaily: hooii. Zit je er al lang?
Tom: nee, paar minuten. Hoe voel je je nu?
Jaily: nog zieker dan vanochtend.
Tom: je moeder had je gewoon thuis moeten laten.
Jaily: I know. *pakt dr boeken* ik ben klaar.
Tom: okeey. Jij moet de weg zeggen naar je huis want die weet ik niet.
*rijden naar Jaily’s huis*
Jaiy: we zijn er *springt van de bagagedrager af en loopt naar de deur* ik durf niet.
Tom: kom op. Je kunt het. We gaan gelijk naar boven om je spullen te pakken. Daarna gaan we gelijk weg.
Jaily: okeey *maakt de deur open en loopt gelijk naar boven*
Tom: *loopt achter dr aan* blijf je tot zaterdag?
Jaily: dat is misschien wel handig. Dan zal mn moeder wel weer normaal doen. Hoop ik. *pakt dr spullen* shit, het past niet
Tom: rustig. We hebben alle tijd.
Jaily: *pakt een andere tas en pakt hem snel in* klaar.
Tom: okeey. Dan nu alleen nog tegen je moeder zeggen
Jaily: die wordt woedend. *loopt naar beneden* mam?! Ik slaap tot zaterdag bij Tom. Doeii. *zacht tegen Tom* kom. Nu moeten we snel zijn. *pakt dr fietssleutels*
Lia: dacht het niet. Jij blijft gewoon hier. *komt de gang inlopen*
Jaily: je bekijkt het maar! Je bent 1 klote moeder! Je laat je doodzieke kind gewoon naar school gaan! Hoe durf je!
Tom: rustig Jail. *probeert dr rustig te krijgen* ze heeft wel gelijk, mevrouw. Ze heeft op school 4x overgegeven. Ze kan maar net dr evenwicht houden.
Lia: hou jij je erbuiten! Dit gaat tussen mij en Jaily.
Tom: En ik bescherm Jaily. Kom Jail. We gaan.
Jaily: is goed. Ik blijf niet langer bij dat mens. *smijt de deur achter zich dicht* tering mens.
Lia: *doet de deur open* je bent nog niet van me af, Jaily.