The Perfect Match! (7)

Ja mam, ik zie je zo
Jaily: mam? Wil je me naar het ziekenhuis brengen?
Lia: is goed.
*lopen naar de auto en rijden richting het ziekenhuis*
Jaily: dankje mam. *loopt het ziekenhuis binnen*
Lia: graag gedaan.
Jaily: hallo mevrouw. Ligt Genaro von Strenghold nog steeds op kamer …?
Mevrouw: ja, maar er is al 1 iemand bij hem. Er mag er niet nog 1 bij.
Jaily: ik weet dat er iemand bij is. Kunt u die misschien voor mij halen?
Mevrouw: natuurlijk. Één moment alstublieft. *loopt naar kamer … waar Genaro ligt*
Kim: *komt aangelopen met de mevrouw* Jail!! *rent naar Jaily toe*
Jaily: hoe gaat het?
Kim: slecht, ik kan er niet tegen. Hij ligt daar maar en reageert nog steeds niet
Jaily: maar dat kon je verwachten. Zo snel kom je niet uit een coma. Maar er is dus niks meer veranderd sinds dat wij weg zijn gegaan.
Kim: nee, alles is nog steeds hetzelfde.
Jaily: kom, ik ga vragen of we er samen bij mogen.
Kim: okeey
Jaily: dokter, zou ik samen met mijn vriendin bij Genaro mogen zijn. We zullen heel rustig en stil doen.
Dokter: eigenlijk niet. Maar als jullie heel rustig zijn mag het wel eventjes. Ik kom straks 1 van jullie dan halen.
Jaily: dankuwel dokter. *loopt de kamer binnen*
Kim: *loopt achter Jaily aan*
Jaily: *gaat bij het bed zitten en pakt Genaro’s hand* *zacht* kom op, jongen. Vecht ervoor. Voor jezelf en voor ons. We kunnen niet zonder je. Wordt alsjeblieft wakker.
Genaro: *geeft een heel klein kneepje in Jaily’s hand*
Jaily: hij hoort me *bigsmile* kom
Kim: *gaat aan de andere kant van het bed zitten* *zacht* ik weet dat je het kunt. Laat me niet alleen. Ik kan niet zonder je
Genaro: *knijpt heel zachtjes in Kim’s hand*
Dokter: *komt eraan* zo, die wordt snel wakker. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Hoe doen jullie dat?
Kim: gewoon tegen hem blijven praten
Dokter: okeey, ga zo door. Dan is hij zometeen helemaal wakker.
Kim: *praat weer verder tegen Genaro*
Genaro: *gaat steeds harder knijpen*
Jaily: ik ga even Rachel bellen. Ben zo terug. *loopt de kamer uit*
Genaro: *probeert zn ogen open te doen*
Kim: rustig maar. Overhaast niet. Spaar je krachten.
Jaily: *belt Rachel*
Rachel: heey Jail. Hoe is het daar?
Jaily: hooii Rach. Het gaat goed. Genaro probeert wakker te worden. Maar heeft nog te weinig krachten. Hoe gaat het bij jou?
Rachel: goed, we zijn een film aan het kijken.
Jaily: okeey, wel een beetje actie ondernemen hè.
Rachel: jaja, ik zie wel. Doeii, tot straks. Hou van je.
Jaily: tot straks, hou ook van jou. *hangt op en loopt terug* hoe gaat het met hem?
Kim: hij probeert wakker te worden maar hij heeft te weinig krachten
Jaily: okeey *gaat weer bij het bed zitten* *zacht* doe maar rustig aan. Spaar je krachten. Dan lukt het wel*
Genaro: *knijpt in Jaily’s hand* *probeert zn ogen weer open te doen*
Kim: kom op je kunt het.
Genaro: *doet zn ogen open maar vallen na 2 seconden weer dicht*
Kim: rustig aan. Dan gaat het het snelst.
Genaro: *is eigenwijs en probeert het weer. Maar ook dit keer vallen ze weer dicht*
Kim: rustig maar. Ga maar wat slapen. Daar spaar je krachten mee op.
Jaily: ik ga naar huis. Ik ben moe. Slaap jij hier?
Kim: ik denk het wel. Maar weltrusten alvast.
Jaily: weltrusten. En je kan bellen als er iets aan de hand. Hoelaat het ook is. Doeii. *loopt de kamer uit*
Kim: doeii
Jaily: *belt dr moeder* hooii mam, kan je me op komen halen bij het ziekenhuis?
Lia: natuurlijk. Ik kom gelijk. Ik laat je nu echt niet alleen gaan over straat. Ook al ben je 15.
Jaily: ja mam, ik zie je zo. Doeii
Lia: tot zo schat. *hangt op*
Jaily: *loopt een beetje doelloos rond voor het ziekenhuis*