The Pefect Match! (3)

Ik zie jullie straks wel
Rachel: *loopt naar beneden* hooii Bill
Bill: heeyy
Rachel: kom binnen. Jaily is nog lang niet klaar. Ze moet zich nog omkleden.
Bill: okeeyy, je ziet er leuk uit
Rachel: dank je *kijkt verlegen weg en wordt rood*
Bill: je hoeft niet rood te worden hoor
Rachel: sorry, ik ga ff kijken hoever Jaily is.
Bill: zal ik meelopen?
Rachel: is goed *loopt naar boven*
Bill: *loopt achter dr aan* deze kamer is van jou. Toch?
Rachel: ja, hoe weet je dat?
Bill: zie ik aan de posters en gewoon een gokje.
Rachel: oh okeey . Wacht ff hierzo of in mn kamer kan ook wel.
Bill: ik ga wel in je kamer zitten.
Rachel: okeey *klopt aan bij Jaily*
Jaily: ja??
Rachel: *loopt naar binnen* hoever ben je? Bill zit in mijn kamer te wachten.
Jaily: ik ben bijna klaar. Ik kom je zo wel halen. Ga nou maar naar hem toe.
Rachel: jaja ik ga al. *loopt Jaily’s kamer uit en loopt dr eigen kamer in* ze is bijna klaar.
Bill: *staat naar haar foto’s op haar nachtkastje te kijken* okeey, is dit je vader?
Rachel: ja *kijkt naar beneden* hij is ervandoor gegaan toen ik 3 was
Bill: okeey. Waarom? Of mag ik dat niet vragen *gaat op dr bed zitten en klopt naast zich*
Rachel: *gaat naast hem zitten* hij kon het niet aan om ons op te voeden en ging er met een ander vandoor.
Bill: en wist je moeder daarvan?
Rachel: nee. Van de één op de andere dag is hij weggegaan zonder iets te zeggen. Jaren later heeft hij mij opgebeld en heeft hij alles uitgelegd. Mijn moeder weet nergens van volgens mij. Ik heb het alleen tegen Jaily verteld omdat ik bang was dat mn moeder boos op me zou worden *kijkt weer naar beneden*
Bill: okeey, wat een verhaal *slaat voorzichtig een arm om haar heen*
Rachel: *gaat onzeker wat dichter tegen hem aanzitten*
Jaily: *komt binnenstormen* ben klaar! Oeps, sorry:$
Bill: *schrikt zich dood en haalt snel zn arm weg*
Rachel: schrikt ook* jezus! Kon je niet kloppen. Ik schrok me dood!
Jaily: sorry, maar zullen we gaan? *draait zich al om*
Bill: is goed *loopt samen met Rachel achter Jaily aan naar beneden*
Jaily: we gaan, mam!
Lia: okeey, kijken jullie wel uit
Rachel: jaa mam. *trekt de deur achter zich dicht*
*lopen richting de stad*
Jaily: loop nou eens door joh. *duwt Rachel en Bill vooruit*
Rachel: ga lekker voor ons lopen. Kan je je eigen tempo lopen. *gaat expres nog langzamer lopen samen met Bill*
Jaily: *zucht en haalt hun in* ik zie jullie straks wel. *loopt een stuk voor hun uit*