How should I tell it

‘Nee!’ schreeuw ik, ‘dacht het niet!’. ‘jeetje Jasmijn, schreeuw niet zo’ zegt mijn moeder. Mijn ouders zijn echt niet goed bij hun hoofd. Willen ze nou serieus gaan verhuizen? ‘Meisje het is echt niet zo erg, we wonen nog steeds in Nederland, er zijn treinen en wij kunnen je altijd brengen naar vriendinnen.’ Zegt mijn vader. ‘Ja maar ik heb ook nog een vriendje én ik moet naar een andere school!’ zeg ik met tranen in mijn ogen. ‘Ja, dat weten we wel, maar dit is de enige manier waardoor je vader promotie kan krijgen.’ ‘ja, oke.’ Zeg ik.

Ik loop naar mijn kamer en ga op mijn bed zitten. Mijn vader is een advocaat en kan een veel beter betaalde baan krijgen in Amsterdam. Mijn ouders hadden het er al wel eens over gehad, maar ik had nooit gedacht dat het echt zou gebeuren. Mijn vader heeft nu officieel de baan gekregen en het bod op het huis is geaccepteerd. Dat is eigenlijk het enige voordeel, het prachtige huis waar we in gaan wonen. Ik heb plaatjes gezien en het moet echt een villa zijn. Ik denk dat ik dit misschien maar tegen Heleen moet zeggen. Ik pak mijn mobiel en sms: ‘Hee Heleen, moet je nooodig spreken, kan ik even langs komen? Kus’ 2 minuten later krijg ik een smsje terug: ‘tuurlijk! Problemen met Thijs? Xxx’ Nee, waren het maar problemen met Thijs. Nu moet ik hem achterlaten hier in Barneveld terwijl ik naar Amsterdam ga. Ik loop naar beneden en trek mijn jas aan. ‘Mam, ik ga even naar Heleen toe’ zeg ik. ‘Oke, zorg je wel dat je half 6 thuis bent? We eten vroeg voor Maarten.’ Maarten is mijn kleine broertje van 13 jaar.
Ik loop naar buiten en pak mijn fiets uit het schuurtje. Het is maar 5 minuutjes fietsen naar Heleen. Heleen en ik kennen elkaar al vanaf de basisschool. We zitten nu niet meer bij elkaar in de klas, maar spreken elkaar nog super vaak. Als ik bij haar huis aan kom zet ik mijn fiets neer en loop achterom. Haar moeder zit in de woonkamer. ‘Hai Jasmijn’ zegt ze. ‘alles goed?’ ‘Ja, het gaat wel goed’, zeg ik, geen zin hebbend in een diepgaand gesprek. ‘Is Heleen boven?’ ‘Ja’ zegt ze. Ik loop naar boven en loop de kamer van Heleen in.
‘Jasmijn!’ zegt ze, ‘vertel!’. Ik ga zitten op het bed. Overal in haar kamer liggen kleren, en er staat muziek aan. Heleen zit zelf achter de computer op msn. Ze heeft zich naar me omgedraaid en kijkt me vragend aan. ‘Nou,’ begin ik ‘ik ga verhuizen’. Ik zie dat ze schrikt. ‘Meen je dat serieus?’ vraagt ze. ‘Helaas wel’, zeg ik. ‘maar waarom dan?’, vraagt ze met nog steeds een geschokt gezicht. ‘Nou je weet toch nog wel dat ik vertelde over mijn vaders promotie?’ ‘Oja’ , zegt ze, ‘ik weet het weer. Maar dat gaat dus echt door?’ ‘Ja’ zeg ik.
Een half uur later zit ik weer op de fiets. Het was fijn om het er even met Heleen over gehad te hebben. Ze zei gelijk dat ze een afscheidsfeest ging regelen en had het erover dat we super leuk konden shoppen in Amsterdam. Vanavond ga ik denk ik nog maar even langs bij Thijs. Hij moet het ook weten, ook al wil ik niet van hem weg.
Ik doe de poort open en zet mijn fiets weer in het schuurtje en loop naar binnen. Ik trek mijn jas uit en loop de keuken binnen. Ze zijn al begonnen met eten. ‘En wat zei ze?, zegt mijn moeder. ‘ooh ze vond het vervelend’. Ik ga zitten en mijn moeder schept een gehaktbal en aardappels op. ‘Jasmijn we waren morgen trouwens van plan om even naar het huis te gaan kijken en dan kunnen jullie alvast uitvechten wie welke kamer krijgt.’ ‘Nou, dat is niet zo moeilijk’ zegt Maarten, ‘de grootste wordt voor mij!’ ‘Ja, dacht het niet’ zeg ik, ‘ik ben wel de oudste!’ ‘Nou, dat zien we morgen wel’ zegt mijn vader ‘Nu eerst even rustig eten’.
’s Avonds bij Thijs moest ik toch wel huilen. Hij had zijn armen om me heen en zei dat het goed zou komen. We zouden zoveel mogelijk afspreken en elkaar blijven zien. Ik ging weer naar huis en hij fietste met me mee. Bij mijn huis stapte ik af. ‘het komt echt goed, Jas’ zei hij. Hij gaf me een zoen en fietste weg. Ik probeerde hem maar te geloven.
In bed ging alles nog eens door me heen. Heleen moest ik missen, Thijs, mijn schoolvriendinnen, mijn hockeyvriendinnen. Jeetje. En dan morgen bij het huis gaan kijken. Ik heb er echt geen zin in eigenlijk.

reacties?